เหมยลี่ลูบมือชายหนุ่มเบาๆ เหมือนกับใจของนางที่หวิวสั่นไหว เวลานี้หากเลือกได้นางก็อยากจะอยู่เคียงข้างเขาไปตลอดชีวิต หากเลือกได้นางก็อยากให้เขามีเพียงนางและรักนางเพียงคนเดียวเช่นกัน แต่ทุกอย่างที่นางหวังนั้นเป็นเพียงฝัน ที่มีสวรรค์คอยกำหนดชะตาชีวิต จะอยู่หรือไปนางกำหนดเองไม่ได้
“ท่านอ๋องพร้อมแล้วพ่ะย่ะค่ะ” เขาเพียงพยักหน้ารับรู้ชายหนุ่มชำเลืองตามองร่างบางที่เดินออกมารอส่งเขาพร้อมกับทุกคน ก่อนจะเดินขึ้นรถม้าด้วยใบหน้านิ่งขรึม เพราะความรู้สึกผิดที่แล่นเข้าสู่จิตใจจึงไม่รู้จะพูดอะไรกับนางดี อยากจะกอดหอมสักฟอดก่อนไปแต่ก็ไม่กล้า
ขณะที่กำลังจะเดินไปยังรถม้าที่หรงเฉินจัดเตรียมไว้ให้พอหันไปก็เจอกับสายตาของชายาทั้งสองของเขา ใจนางก็รู้สึกเจ็บแปลบ นางเข้าใจดีที่พวกนางทำกิริยาแบบนี้ เป็นใครก็คงจะโกรธที่สามีพาผู้หญิงคนใหม่เข้าบ้าน
“เจ้าไม่คิดจะเปิดผ้าคลุมหน้าออกเลยรึ” หนี่ว์ฮวาถามโพล่งออกมาอย่างไม่คิด
