ออกเดินทางสู่ต้าฮวาง
ในที่สุดวันออกเดินทางก็มาถึง ชินอ๋องหยวนจางหมิง ออกมาส่งนางด้วยตัวเองพร้อมกับกำชับฟางจวินและเหล่าทหารให้ดูแลนางเป็นอย่างดี
“เจ้าอย่าดื้อให้มากนัก ไม่มีข้าก็ต้องเชื่อฟังฟางจวินเพื่อ ความปลอดภัยของเจ้าเอง” มือหนากอดร่างบางเข้าแนบอกจนเหล่าทหารต่างพากันก้มหน้า ไม่เคยเห็นชินอ๋องจะยืนร่ำลาหญิงใดเยี่ยงนี้มาก่อน
“ระวังตัวด้วยนะเพคะ” นางยกแขนกอดรอบเอวเขาแน่นด้วยความเป็นห่วง ใจหายใจที่ต้องห่างกันแบบนี้
“เจ้าก็เช่นกัน แล้วข้าจะรีบตามไปสมทบ” พูดจบมือหนาก็เปิดผ้าปิดหน้านางออกก่อนจับเม็ดยาเข้าปากตัวเองแล้วดึงนางเข้ามาจูบ พร้อมกับดันเม็ดยาเข้าไปในปาก ไม่ทันให้นางตั้งตัวก่อนจะกดนิ้วลงที่อกนางส่งยาให้ไหลลงท้องเพื่อที่นางจะได้หลับสบายและบำรุงร่างกาย ร่างบางเริ่มตัวอ่อน ตาสวยคู่นั้นมองเขาอย่างสะลึมสะลือพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงข้างแก้มก่อนจะหลับไป
“ข้าจะรีบตามเจ้าไป” ริมฝีปากหยักได้รูปจ
