The Playful Boss

Chapter 15

" Papa, you're not serious about it!"

Sabi niya sa kanyang ama nang makauwi na sila mula sa mansion ng mga Saavedra. Matapos ang bridal shower na napag kasunduan nilang magkaka ibigan na regaluhan si Dia nang kakaiba.

" Just let it off Papa. I can't stay on that island."

Minsan na silang dinala doon ng ina bilang suporta kay Tita Natasha sa medical mission nito noon.

" Ava, you and your friend deserve it."

Parang siyang natalo ng malaking pera sa sugal sa kanyang hitsura.

" How about two weeks, Mama. You can't leave your job."

Samo niya sa kanyang ina.

" I already asked Finn to help me."

Sagot naman nang kanyang ina.

" You hurt Aidan, Ava. He was in so much pain dahil sa ginawa ninyo sa kanya."

" Magiging masaya naman sila. Dia's waiting for him to confess."

Pagpipilit pa din niyang bawasan ang araw nang verdict sa ginawa niya.

"It's final, all of you should learn how to consider others feeling. Maging sensible kayo sa nararamdaman ng iba."

Madiin na sabi nang kanyang ama. Napalabi na lang siya.

" Fine, wag na lang ninyo sasabihin kay, Aidan, na ako ang may gawa. Kasi pag sinabi ninyo, hindi ako tutupad sa punishment."

Sabi niya at nagmamadali na siyang umakyat sa kanyang kwarto.

Nagtuloy siya sa kanyang bathroom at naligo. Masama pa din ang loob na kailangan niyang tumira sa Isla nang isang buwan.

Paglabas niya nag iingay ang kanyang cellphone at nang silipin niya meron na iyong limang missed call. Kasunod noon ang text message. Unknown number pero binuksan niya ang mensahe.

" Meet me at 9 pm. José Luis."

Basa nito sa mensahe, kasunod ang pag share nito sa kanya nang location.

" He came back?!”

Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Masaya o nasasabik? Umiling siya at nag prepare upang lumabas.

Mabuti at hindi nito naisipan na sa kanilang hotel ito tumuloy. For sure he understands her situation. Sa halip umupa ito nang penthouse. Pero pag aari pa din ng mga Buenavista. Sana hindi niya makasalubong si Sebastian.

" I'm here for Mr. Frias."

Sabi niya sa reception, na palinga linga. Sana hindi maligaw si Sebastian dito.

" Here, he left this for you."

Inabot sa kanya ang isang sobre na alam

niyang keycard.

" Thank you."

Aniya at sumakay na sa elevator.Pagbukas noon, siya naman papalabas ni Sebastian at kahawak kamay si Czesta.

Lahat sila nagka gulatan.

" Ava?!"

Sabi ni Sebastian na hinabol ang kamay ni Czesta na agad nitong binawi.

" Anong meron?"

Tanong niya sa dalawa.

" Tsked."

Sagot ni Sebastian na tinawanan lang niya.

" So, kelan ang punta ninyo sa Isla?"

Tanong nito na parang malaki ang disgusto sa nangyari.

" Bakit kayo magkahawak kamay? Galing kayo sa penthouse mo?"

Sa halip sagot niya. Hinila siya nang mga ito sa waiting area ng lobby.

" Ava, I can hug Czesta. I always do that. And holding hands is nothing."

Paliwanag ni Sebastian na tinaasan niya ng kilay. Dahil halata na guilty ang dalawa.

" And why are you here?"

Balik tanong nito.

"I'm meeting a friend."

Tuwid niyang sagot dito. Tiningnan siya ni Sebastian na parang hindi naniniwala sa kanya.

" Nah, I will not tell. Just don't tell me I came here."

Sabi niya at tinapik si Sebastian sa mga braso.

" So, sorry Czesta, let's just think we will have a vacation on that island."

Hingi nang paumanhin niya sa dalaga. Pero ngumiti lang ito sa kanya.

" It's okay, Ava."

Tumayo na siya dahil napansin niya na lampas na sa oras nang usapan nila nang asawa.

" I have to go, guys."

Paalam niya at pumunta sa elevator. Kinakabahan siya at halos isang buwan na niyang hindi nakikita si, José Luis.

Kinalma muna niya ang sarili bago binuksan ang pinto nang penthouse.

"What took you so long?"

Muntik na siyang mapatalon sa gulat sa nagsalita na si José Luis.

Nakasandal sa counter ng mini bar ng penthouse. Nasa harap nito ang baso nang brandy na wala nang laman.

" Oh, I'm sorry. I met my cousin downstairs. They own this place. Why here, Luis?"

Ibinaba niya ang bag sa sofa. Pinag iisipan pa niya kung uupo sa sofa o lalapit sa asawa. Pero ito na ang lumapit sa kanya. Hinapit siya sa beywang, at hinawakan ang kanyang baba at itinaas ang mukha.

" Lahat naman yata may koneksiyon sa inyo, Ava."

Napangiti siya sa tuwid niyang salita ng Tagalog.

" You're studying your homework very well, huh."

" I missed you, terribly Ava."

Bago pa siya maka react o alamin sa mata nito ang katotohanan nang sinabi nito. Bumaba ang labi nito sa kaniya, hinalikan siya ng buong pananabik.

Napakapit na lang siya sa leeg nito, at hanggang maramdaman niya ang pagkawala ng kanyang damit sa kanyang katawan.

" Luis."

Tawag niya sa pangalan nito ng hilahin siya sa sofa. Nasa kandungan siya ni José Luis. Habang hindi pa din naghihiwalay ang kanilang mga labi. Dama niya sa halik at haplos nito ang kasabikan.

Tinulungan niya itong hubarin ang mga saplot sa katawan. Hanggang pareho na silang hubot hubad. Dinama niya ang katawan nito, kita niya sa ekspresiyon nito ang matinding pagnanasa.

" Ava, ride me."

Hiling nito sa kanya nang damhin ang kanyang kahandaan. Iginiya siya nito, napaigik siya. Still uncomfortable, pero hindi katulad noong una.

Hinawakan siya nito sa beywang at iginiya sa pag galaw. Hindi nagtagal na puno nang ungol at halinghing ang buong penthouse.

Malakas ang t***k ng puso niya na sumubsob sa leeg nito. Niyakap naman siya nito nang mahigpit.

" Did you miss me, Ava?"

Masuyo nitong tanong sa kanya.

Tumingin siya dito at tumango.

Binuhat siya nito at dinala sa kwarto. Muli silang nagsalo sa sarap nang hatid nang pagniniig.

" Luis, I don't want to wake up in the hospital again."

Pakiusap niya dito dahil parang wala itong kapaguran. Tumawa ito sa kanyang sinabi, at hinapit siya.

" Okay, I will let you sleep, sweetheart."

Sabi nito at hinalikan siya nito sa noo. Para naman siyang hinili at agad na nakatulog. Meron siyang ngiti sa labi habang nakayakap siya sa asawa.

Hahanapin niya ang definition ng happiness na sinabi nito. At sa pagkakataon na iyon, iyon ang kaligayahan niya. Sa bisig nang asawa.