Malakas kong siniko si Dakila habang nasa likod ko siya at hinahalikan niya ang aking leeg. Kasalukuyan akong naghuhugas ng pinagkainan namin at ayaw tumigil ng pangungulit. Kinain namin ang binigay na pagkain ng aking kapatid na nakalagay sa ref, na ininit lang niya kanina. Aaminin ko na nami-miss ko rin siya, pero ang lalakeng toh, laging game sa mga bagay na ganito. Hindi naman sa ayaw ko, hindi din na sa tingin ko ay mabilis lang kami na nagkabati, nag-aalala lang kasi ako. Nag-aalala ako na baka hindi na ako makabangon kinaumagahan at hindi na ako makapasok sa trabaho. Kakasimula ko pa lang, tapos absent na agad. Mabait man ang mga amo ko, siguradong hindi magiging maganda ang impresyon nito sa trabaho ko. Isa pa, may dapat pa kaming pag-usapan at hindi mawaglit sa isipan ko ang malak
