Bumilis at malakas na tumibok ang aking puso nang papalapit sa akin si Quest. Hinatid ko si Nanay sa terminal dahil uuwi na siya sa amin at pagbalik ko, nandito siya. Ang buong akala pumunta na siya sa kanyang trabaho pero anong ginagawa niya rito? Napaatras ako nang mas lalo pa siyang lumapit sa akin at kitang-kita ko ang lungkot na may halong inis sa kanyang mukha. Hindi ko alam kung ano ang kailangan niya pero kahit ano pa man ang sabihin niya, hindi na pwede na maging kami ulit. Kung alam lang niya ang nararamdaman ko sa kanya at syempre hindi pa rin ako nakaka-move on kahit ilang buwan na ang nakakalipas. Ilang gabi na akong nananaginip kasama siya at lahat ng ginawa namin noon sa kanyang tent. Ang aming lambingan, ang kanyang pag-aalaga at ang mainit namin na pagniniig. Hindi pa ako
