17 ถ้าเธอไม่ท้อง...พี่สาวของเธอต้องท้องแทน!
กริ๊ก!!
เสียงลูกบิดดังขึ้นในยามวิกาลสงผลให้ร่างเล็กที่กำลังนอนซมเพราะอาการป่วยยังไม่หายดี ค่อยๆลืมตาขึ้น ดวงตากลมโตสีน้ำตาลสั่นไหวระริกในความมืดมิดเมื่อเห็นเงาตะคุ้มใหญ่เดินเข้ามาใกล้
กลิ่นน้ำหอมจากเมืองผู้ดีอันแสนคุ้นเคยลอยเข้ามาเตะจมูก
“ไง…ยังไม่ตายอีกหรอ”
“ฉันยังไม่ตายหรอกค่ะ ยังต้องอยู่ให้คุณทรมานเล่นไปอีกนาน” เธอขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ดึงผ้าห่มคลุมกาย
“รู้จักประชดประชันดีนี่ งั้นก็แสดงว่าหายดีแล้ว”
“ต่อให้ฉันป่วยหรือไม่ป่วย สุดท้ายคุณก็ใช้กำลังบังคับขืนใจฉันอยู่ดี”
“วันนี้ฉันขอพักก่อนละกัน พอดีเพิ่งไปกินข้าวจากข้างนอกมา” ประโยคนั้นทำให้หญิงสาวเงียบกริบทันที “แต่ถ้าเธอรู้ว่าฉันไปเจอใครมา ไม่แน่...เธออาจจะอกแตกตายก็ได้”
“ฉันไม่สนใจหรอกว่าคุณจะไปมีอะไรกับใครมา เพราะคนสกปรกอย่างคุณเอาไม่เลือกอยู่แล้ว”
“แต่คนที่ฉันไปเจอมา อา
