20 กลับบ้าน
@สองวันต่อมา
รถตู้สีดำกำลังแล่นเข้าสู่ตัวเมือง บรรยากาศภายในรถเต็มไปด้วยความอึดอัดทำให้อิณรานั่งตัวเกร็งตลอดการเดินทาง แทนที่จะรู้สึกดีใจที่ตนได้กลับบ้าน แต่ลึกๆกลับเต็มไปด้วยความกังวล ความกลัว ไม่รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์ที่บ้านเป็นยังไง เพราะเธอไม่ได้เข้าบริษัทมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว
จะบอกทุกคนอย่างไรว่าหายไหน
“อย่าคิดนะว่าถ้าฉันปล่อยเธอไปแล้วเรื่องทุกอย่างจะจบ” ราฟาเอลเอ่ยด้วยสีหน้าราบเรียบ ทำเอาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆสะดุ้งโหยง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรเพราะตอนนี้เธอเหนื่อยเหลือเกิน ไม่อยากสู้รบกับใครอีกแล้ว “….นี่แค่เริ่มต้น”
อิณราไม่ได้ต่อล้อต่อเถียง เธอเอาแต่นั่งเงียบเพราะหลายสิ่งกำลังประดังประดาเข้ามา ทั้งเรื่องงานในบริษัท ทั้งเรื่องบิดา ตอนนี้เธอเครียดมากๆ พวกเขาจะว่าอย่างไรถ้าเห็นหน้าเธอ
“เงียบทำไม เป็นใบ้ไปแล้วหรอ”
“ฉันไม่อยากเถียงกับคุณ เถียงไปยังไงก็ไม่ชนะ”
“รู้ตัว
