CHAPTER 3

920 Words

"ห๊ะ!" มือเล็กรีบปิดปากตัวเอง คุณคารอสบอกว่าขอบใจเป็น "เป็นอะไร? อะไรอยู่ในจาน" "อ่า...นิราเห็นว่าคุณคารอสยังไม่ได้ออกไปทานข้าวกลางวัน นิราเอามาเผื่อพี่ทิพย์ แต่ว่าพี่ทิพย์ไม่อยู่ นิราก็เลยว่า..." "พอ!ฉันถามว่าอะไรที่อยู่ในจานไม่ได้ให้ร่ายยาวแบบ นี้ พูดมาก!" "ค่ะๆๆ" เธอหัวเราะออกมาอย่างเก้อเขิน พูดมากอีกแล้วชะปะ! "แซนวิสค่ะ แต่เป็นแซนวิสที่ทำสำหรับนิราค่ะ แม่บอกว่านิราไม่ชอบกินข้าว แม่ก็เลยเอาข้าวกับข้าว ผักใส่ลงในขนมปัง ทำเป็นชิ้นๆ มาให้นิรา ลองทานดูนะคะ อ่อ...นิราพูดมากอีกแล้วใช่ไหม" เธอว่าแล้วก็ยิ้มแห้งๆ ออกมา ทำไมพูดแล้วหยุดไม่ได้ "อืม...จะลองชิมดู เอาเอกสารมาให้ฉันด้วยนะ จะ บ่ายโมงแล้ว" "ค่ะๆ" ความหิวเริ่มมาแล้วตั้งแต่เช้าเขานั่งอยู่ที่โต๊ะแทบไม่ได้ขยับไปไหน จะออกไปกินข้าวก็กลัวงานไม่เสร็จ จะสั่งอาหารมา ทิพย์ก็ไม่อยู่ ไม่อยากให้เด็กโก๊ะสั่งมาให้กลัวจะได้ กินตอนเย็นเหมือนวันก่อน เขาหยิบแซนวิสขึ้นมากกัดกิน อร่อยจริงด้วย มีข้าวอยู่ อืม...ยัยโก๊ะก็มีดีอยู่นะ เขาหยิบขึ้นมากินจนหมดด้วย ตลอดทั้งบ่ายนิราง่วนอยู่กับงานเวลาผ่านไปจนเย็น ไม่เห็นเจ้านายกลับเข้ามาที่ห้องเลย สงสัยกลับบ้านแล้ว "หนูนิรายังไม่กลับบ้านหรอลูก" ป้านิดเข้ามาทักเธอ ป้านิดเป็นคนดูแลห้องพักของคุณ อ้อ...คุณคารอสพักอยู่ที่นี่ ห้องพักของคุณคารอสอยู่ข้างในสุด มีลิฟท์กับประตูเข้ามาจากด้านหลัง คุณคารอสไม่ค่อยกลับไปอยู่ที่บ้านหลังโตๆ ป้านิดบอกว่าคุณคารอสชอบ อยู่คนเดียว มิน่า...พูดไม่เป็นเพราะอยู่คนเดียวนี่เอง "ยังทำงานไม่เสร็จค่ะ พรุ่งนี้วันเสาร์นิราหยุดก็เลยอยากทำงานต่อให้เสร็จค่ะ" "ขยันจังเลย จะเอาอะไรไหมป้าจะออกไปซื้อของมา เตรียมทำกับข้าวเอาไว้ให้ท่านประธาน" "ไม่ค่ะ อีกสักพักหนูก็กลับแล้ว" Rrrrrrr Rrrrrrr นิรามองดูชื่อคนโทรเข้าก็กดรับสายพี่ทิพย์ที่กลับ บ้านไปดูลูกไม่ได้เข้ามาที่บริษัทอีก "ค่ะ พี่ทิพย์" "นิราอยู่ที่ไหนจ๊ะ" "ยังอยู่ที่ทำงานค่ะ" "โอ๊ย! ดีจังเลย พี่ทิพย์ฝากพิมพ์งานด่วนให้พี่หน่อยได้ ไหม เกรงใจนิราแต่พี่ก็เข้าไปไม่ได้ลูกชายพี่เป็นไข้" "ได้ค่ะ พรุ่งนี้หยุดนิราตื่นสายได้ ให้ทำอะไรบ้างคะ" นิราจดงานที่พี่ทิพย์สั่งอย่างละเอียด...เธอเริ่มเอาเอกสารมากองไว้แล้วพิมพ์งานต่อ เวลาผ่านไปจนถึงสามทุ่มงานทุกอย่างเสร็จ เธอส่งเข้าเมล์พี่ทิพย์ก่อนจะเก็บของเข้าที่ เตรียมตัวกลับบ้าน เพล้ง!!! เสียงแก้วแตกที่ดังออกมาจากห้องทำงานของท่านประธานดังขึ้นมา นิรามองไปที่ประตูห้อง ความสงสัยทำให้เปิดประตูเข้าไป ไฟในห้องทำงานสลัวๆ แต่ห้องข้างในเปิดสว่าง "คุณคารอสกลับมาแล้วหรอ..." "อือ..." เสียงร้องดังออกมาจากหน้าห้องครัวทำให้เธอก้าวเข้า ไปช้าๆ "คุณคารอส!!!" นิรารีบเข้าไปประคองตัวท่านประธานที่ยืนเซอยู่ ที่หน้าห้องครัว เมาเละเลย! "อือ...คราย..." กลิ่นเหล้าหึ่งออกมาเต็มตัว เศษแก้วแตกกระจาย เธอค่อยๆ พยุงตัวคนตัวโตที่เอนน้ำหนักตัวเข้ามาหาเธอจนจะล้มตามเขา กลัวจะเหยียบเศษแก้ว "นิราเองค่ะ ดะ เดินดีๆ ค่ะ อื้อ...ตัวหนักจัง" "นิราหรอ...ใคร? ไม่รู้จัก"เขาเอามือมาวางที่ศีรษะของเธอแล้วขยี้ผมแรงๆ "อย่าค่ะ...โอ๊ย! นิราเป็นเด็กฝึกงานค่ะ ตัวก็ใหญ่ยังกับยักษ์ ยังมาเมาแบบนี้อีก ไปกินเหล้ามาจากไหน" "เด็กฝึกงาน!? เป็นเด็กทำไมตัวโตแล้วล่ะ เอิ๊ก!" นิราเงยหน้ามองคนตัวโตที่หัวเราะออกมา เสียงหัวเราะของท่านประธานเหมือนเสียงสวรรค์เลย...เพิ่งได้ยิน "นอนลงก่อนค่ะ ตัวเหม็นหึ่งเลย ทำยังไงดี ป้านิดกลับ บ้านหรือยัง" หญิงสาววิ่งออกมาข้างนอกห้อง มองหาป้านิด "สามทุ่มแล้วคงกลับบ้านแล้วล่ะ" เธอหยิบไม้กวาดออกมากวาดเศษแก้วที่แตกกระจาย กลัวท่านประธานลุกมากลางดึกแล้วเหยียบเอา "น้ำ! ขอน้ำด้วย!" เธอเข้าครัวเทน้ำใส่แก้วเข้าไปหาคนที่นอนอยู่ที่เตียง ร้องขอน้ำดื่ม "น้ำค่ะ" "อือ..." นิรามองดูเจ้านายหนุ่มที่ลุกขึ้นมาไม่ไหว เธอนั่งลงที่เตียง มือเล็กพยุงตัวเขาขึ้นมา ส่งแก้วน้ำให้เขา "น้ำค่ะ" มือสองข้างยังอยู่ที่เดิมไม่ขยับมารับแก้วน้ำ เธอค่อยๆ วางแก้วน้ำลงที่ปากหยัก เขากินน้ำจนหมดแก้ว ขอน้ำ อีก เธอเอาใส่เหยือกมาไว้ที่หัวเตียงเผื่อจะหิวตอนดึก "โอ๊ะ!" เหยือกน้ำหกลงมาเปียกเสื้อเธอกับเจ้านายหนุ่มจนหมด เปียกไปตามๆ กัน เขานอนแผ่หลาลงที่เตียงหมดสภาพ "เสื้อเปียกแบบนี้ นอนคงไม่ดี" เธอเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อคลุมออกมา มือเล็กค่อยๆ ถอดเสื้อเจ้านายออก ตัวก็หนัก ทิ้งน้ำหนักตัวมาหาเธอจนหมด "อื้อ...ถอดยากจัง" หมับ!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more