CHAPTER 55

870 Words

"นิราจ๋า...พี่ยักษ์คิดถึงหนูที่สุดเลย หนูจะคิดถึงพี่ยักษ์บ้าง ไหม"ริมฝีปากหยักจูบลงที่ใบหน้าคนที่คิดถึงบนหน้าจอเบาๆ "พี่ยักษ์รักหนู พี่ยักษ์จะไปตามหนูกลับมานอนกอด เตียงที่ไม่มีหนูนอนกอดมันอ้างว้างที่สุดรู้ไหม" เสียงทุ้มพูดคุยกับภาพราวกับเธอนั่งอยู่ตรงหน้า...มองไปทางไหนก็มีแต่ภาพของหนูเต็มไปหมด หนูจะให้อภัยพี่ยักษ์ได้หรือยังครับ ตัวเล็กของพี่ @นิราเบเกอรี่ "นิรามานั่งพักก่อนนะ รัญจะยกไปเอง" "อื้อ...รัญกลับบ้านได้แล้วนะ" "รัญอยากช่วยนิรา" "ก็อยู่มาทั้งวันแล้วนะ" "แต่ว่างานยังไม่เสร็จ" "ถ้ารอให้งานเสร็จก็ไม่ต้องไปไหนแล้ว นินาจะทำต่อกับแม่เอง" "อะไรเลอะหน้า แป้งเต็มเลยรัณเช็ดออกให้นะ" "ไม่ต้อง!" มือใหญ่หยิบกระดาษทิชชูเช็ดที่แก้มเบาๆ "รัณ!" "เมื่อไรจะใจอ่อนสักที รัญรักนิรามากนะ" "นิราบอกรัญว่า...." มือใหญ่ปิดที่ปากอิ่มเอาไว้ "รัณรอได้ ไม่ต้องพูดต่อแล้วไม่อยากฟัง" "อื้อ!" นิร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD