Gördüğüyle beyninden vurulmuşa dönene Ural, yerinden ok gibi fırlayarak Yusuf’un yüzüne baktı.
“Evdeler!”
Çocuğa zarar verdiğini duyduğundan beri tetikte bekleyen Cemal saniyesinde elindeki tabancayı diz çökmüş bekleyen Serkan’ın ensesine indirerek boş bir çuval gibi yere yığılmasını sağladı.
“Koşun!”
Kendinden geçmiş adamı oracıkta bıraktıktan sonra eve doğru fırlarken Yusuf telsizinden kırmızı alarm verdi.
Ural arkasına bakmadan sevdiklerine doğru koşarken aklında da bir bir düşünce cirit atıyordu. İlginç olanı annesi ve oğlunun yanındaki Ayşe’nin varlığından güç almasıydı. Bir şekilde onları koruyacağına güveniyordu.
Bu gün silahı kaldırması için ısrar etmeseydim keşke diye içi içini yerken malikanenin girişine ulaştı. Etrafta yabancı bir hareketlilik fark etmezken iki güvenlikçi
