Yakup, karısının huysuzluğu yüzünden gönlünce el tutamadığı kardeşinin mesajıyla endişelendi. En son yaz ortasındaki bayramda görüşmüşlerdi. Zaten tek başına gelen Ayşe yeğenlerine hediyelerini verip bir fincan kahve içerek ayrılmıştı evden.
Karısı Tülin, tatile gidemedikleri için sinirliydi, “bir de akrabalarına hizmet mi edeceğim” diyerek zoraki yapmıştı o kahveyi. Evdeki yardımcı bile tatil yapıyorken Tülin’in güler yüzlü olması beklenmezdi zaten.
Anne babası ayrılıp haneleri dağıldığında burslu okuduğu üniversiteyi bitirmek üzereydi Yakup. Babasının yurt dışına çalışmaya gidip de yolladığı harçlıklardan kendi payını hiç istememiş, hatta o zamanlar hayatta olan babaannesine o paranın hepsini Ayşe için gönderdiğini, kendi harçlığını ayrı yatırdığını söylemişti.
Zor zamanlardı sahide
