Şahan'ın hala salonda olduğundan emin olmak için omzunun üzerinden arkasına baktı. İlgiyle onları izleyen adamın renkli irislerini söküp almak, zalim babasına hediye etmek istiyordu. Bu kurdun özele saygısı yoktu ve artık onu evinde görmek istediğini sanmıyordu.
Babasının yücesini evinde barındırdığına hala inanamıyordu. Aklı yerindeyken kararlarını tekrar gözden geçirmeliydi. Gerçi bu kararı o değil, Kıraç vermişti.
"Hala buradasın?"
"Burada olmak zorundaydım"
Çenesini eline yaslamış öylece bakmaya devam eden adamın boş cevabıyla oturduğu masadan kalktı.
"Neden? Babamın yücesisin. Onun yanında olman gerek"
"Hadi ama!" diyerek sitem eden Şahan, oturmaya devam ettiği koltuktan kalkarak cama ilerleyen komutanı takip etti.
"Bunun saçmalıktan ibaret olduğunu şimdiye dek anlaman gerekird
