Yaka paça getirildiği yere korkuyla bakan Bora, kalın camların içinde duran üç metrelik dinozora diktiği gözlerini güçlükle babasına çevirdi.
"Baba!"
Sesinde korkunun yanında çok fazla şey gizliydi.
"Bana baba deme sakın! Kaç defa söylemeliyim..?" diyerek öfkeyle haykıran ve söylenen Mir, üzerindeki ince gömleğin yakalarını düzeltti ve "Artık işime yaraman gerek" dedi.
Gözlerini bir cam kafese, bir babasına çeviren Bora yutkunarak kollarını kavrayan parmaklardan kurtulmaya çalıştı. Ancak ne onlar kadar güçlü ne de cesaretliydi.
"Efendim! Lütfen" diyerek yakarmaya başladığında kadim oğlunun onu dinlediği söylenemezdi. Zira oğlundan daha çok, kafesteki hayvana değer veriyordu.
Onu oğlu olarak görmediği gibi yarattığı hayvanlardan daha değersiz olduğunu düşünüyordu. Adamlarına bakarak b
