2:15 AM.
เหล่าชายฉกรรจ์โค้งตัวลงเพื่อทำความเคารพผู้เป็นว่าที่ผู้สืบทอดองค์กรลูซิเฟอร์รุ่นที่ 3 มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาด้วยท่าทางน่าเกรงขาม ปากคาบบุหรี่แล้วพ่นควันออกมาจนคลุ้งไปทั่ว ก่อนจะหยุดฝีเท้าในการก้าวเดินลงพลางใช้สายตามองไปที่พ่อบ้านหนุ่มที่ยังคงโค้งตัวอย่างนอบน้อม
วันนี้เขาหงุดหงิดมากเพราะว่าเขาเพิ่งกลับมาจากองค์กรลูซิเฟอร์เพราะคุณปู่เรียกให้เขาไปหา เมื่อเขาไปถึงก็เห็นคุณปู่ยิ้มร่าอย่างใจดี เขารู้ว่านั่นมันเป็นเพียงแค่เปลือกนอกของคุณปู่เพราะใครต่างก็รู้ในดินแดนลูซิเฟอร์แห่งนี้ไม่มีใครอำมหิตได้เท่าชายชราผู้นี้อีกแล้ว
“แซม”
“ครับนายน้อย”
“แม่นั่น ทำอะไรอยู่?” แซม พ่อบ้านประจำของคฤหาสน์หลังนี้เหลือบสายตามอง ‘นายน้อย’ พลางเม้มปากแน่น ก็นี่มันตีสองกว่าแล้วคิดว่า ‘คุณคนนั้น’ จะทำอะไรอยู่เล่า สงสัยคงจะตื่นขึ้นมาซักผ้าตอนตีสองละมั้ง
“แซม!” มาเฟียหนุ่มส่งเสียงตวาดดังลั่นทำให้พ่อบ้านหนุ่มที่ลอบด่า? ลอบคิดในใจสะดุ้งตัวโยน
“เอ่อ คะ ครับ คุณคนนั้นน่าจะกำลังนอนอยู่ครับ”
“นอนเหรอ หึ ขี้เกียจตัวเป็นขนซะไม่มี” ตีสอง! ไม่มีใครขยันเท่านายน้อยของไอ้แซมคนนี้แล้วครับ!
“อืม ไม่ต้องตามมา ฉันมีธุระจะคุยกับแม่นั่น” ตอนนี้เนี่ยนะ?
แซมส่ายศีรษะไปมาแต่ยังคงโค้งตัวจนปวดหลังไปหมดแล้ว ถึงเขาจะยังไม่แก่มากแต่เขาก็เรียกได้ว่าวัยกลางคนแล้วนะ ทำไมถึงยังให้ชายที่เป็นว่าที่ชายชรามาโค้งตัวนาน ๆ อย่างนี้ล่ะเนี่ย!
“ครับ” มาเฟียหนุ่มเดินตรงไปที่โถงบันได เขาเดินขึ้นบันไดไปเพียงแค่คนเดียวขณะที่ปากยังคาบบุหรี่อยู่ ก่อนจะหันไปทางด้านซ้ายแล้วเดินไปที่ห้องสุดท้ายของทางปีกซ้ายนี้
“มาอยู่ซะไกลเชียว เดินเมื่อยขาไปหมดแล้วเนี่ย!” ถึงแม้ว่าคนที่จะให้เธอมาอยู่ที่ห้องนี้จะเป็นตัวเขาเองก็เถอะ
“เฮ้อ... ถึงสักที กว่าจะเดินมาถึงได้ไม่ต้องคาดิโอแล้วมั้ง!” เขาหยิบบุหรี่ที่คาบไว้ในปากออกมา แล้วทิ้งไปในถังสำหรับทิ้งบุหรี่ที่ทางพ่อบ้านเตรียมเอาไว้ให้เป็นจุด ๆ
แกร๊ก
มาเฟียหนุ่มเปิดประตูห้องนอนของ ‘แม่นั่น’ เข้ามาโดยที่ไม่ได้เคาะขออนุญาตเธอล่วงหน้า ก็เขาเป็นคนสั่งเอาไว้เองว่าห้ามล็อกประตูห้อง ฉะนั้นที่คฤหาสน์แห่งนี้ของเขาจึงไม่มีห้องไหนที่สามารถล็อกประตูได้เลยเว้นแต่เพียงห้องนอนของเขา และห้องที่สำคัญเท่านั้นที่ล็อกได้
มาเฟียหนุ่มยืนกอดอกมองร่างบางของหญิงสาวที่นอนหลับอุตุไม่รู้เรื่องราว พลางกดยิ้มมุมปากลงราวกับมีความคิดอะไรบางอย่างเกิดขึ้นมาในหัว
ก็ถ้า ‘แม่นี่’ โวยวายขึ้นมาว่าทำไมเขาไม่เคาะประตู แน่นอนว่าที่นี่เป็นบ้านของเขา เขาต้องเคาะประตูขออนุญาตใครด้วยเหรอ? เขาไม่เห็นถึงความจำเป็นในเรื่องนั้นเลย ทุกอย่างที่อยู่ในพื้นที่คฤหาสน์แห่งนี้ล้วนเป็นสมบัติของเขาทั้งสิ้น
มาเฟียหนุ่มสืบเท้าเข้าไปใกล้อีกนิด มองเห็นร่างบางบนเตียงก็แลบลิ้นเลียปากราวกับปากแห้ง และต้องการความชุ่มชื้น สายตาของเขามองเห็นเรียวขาสวยที่กำลังนอนก่ายหมอนข้างจนชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินเปิดขึ้นจนเกือบจะเห็นแก้มก้น
เขาค่อย ๆ หยิบผ้าห่มที่เธอคลุมไว้แค่ตรงท้องออกส่งผลให้เห็นว่าภายใต้ผ้าห่มอุ่นผืนใหญ่หญิงสาวตัวเล็กน่ารักกำลังปิดบังอะไรเขาไว้อยู่บ้าง
อ่า... ปากแห้งชะมัด ขาเรียวฉิบหาย จุ๊ ๆ ๆ แม่งเอ๊ย ขาเนียนด้วย
เฮ้ย! นี่เขาลงไปลูบขาของเธอตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย!
อยากตีมือชะมัดเลยว่าแต่อะไรอยู่ใต้กระโปรงวะ มาเฟียหนุ่มนึกสงสัยจึงค่อย ๆ จับชายกระโปรงของเธอเลิกขึ้น ดวงตาคมเบิกโพลงขึ้นก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอเสียอึกใหญ่
“ก้น! ตูดเด้งน่าดูเลยวะ” เขาไม่ได้คิดลามกแต่อย่างใด เขาสาบานได้เลย แต่ ‘แม่นี่’ มานอนยั่วยวนเขาเอง รู้ทั้งรู้ว่านอนในบ้านผู้ชายแต่ก็ยังกล้านอนนุ่งน้อยห่มน้อยอย่างนี้ มันใช้ได้ที่ไหนกัน!
“ซี๊ด... ไม่น่า...” มาเฟียหนุ่มยืนอยู่ปลายเตียงเขาซี๊ดปากอย่างพยายามอดทน แต่รู้ตัวอีกทีมือของเขาก็ควักเอาแก่นกายอันใหญ่ออกมาสาวรูดไปแล้ว
“อ่า... ไม่น่าจะทนไหวว่ะ” แล้วทำไมเขาต้องทนด้วย? นี่มันบ้านเขา ของทุกอย่างที่อยู่ที่นี่เป็นของของเขา
เมื่อคิดได้อย่างนั้นมาเฟียหนุ่มก็ตัดสินใจดึงขาเรียวของหญิงสาวที่กำลังนอนหลับอุตุอย่างไม่รู้เรื่องให้ขยับมาที่ปลายเตียง แรงดึงรั้งส่งผลให้คนตัวเล็กตกใจส่งเสียงร้อง
“อ๊า~”
จะร้องโวยวายก็ไม่ทันเมื่อมาเฟียหนุ่มส่งนิ้วหนาสอดเข้าไปในช่องทางรักสีสวยของเธอ ขณะที่คนตัวเล็กกำลังประมวลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“คะ คุณทริกเกอร์!”
“เธอแม่งน่าเอาฉิบหาย”
“ฉันรู้ค่ะ” กวนตีนปะเนี่ย? ปกติต้องกรีดร้องด้วยความตกใจสิวะ นี่อะไรมายอมรับว่าตัวเองน่าเอาเสียดื้อ ๆ รู้สึกเสียเชิงชายชะมัด
“รู้?”
“ค่ะ ฉันรู้ว่าฉันมันน่าเอาอย่างที่คุณว่าจริง ๆ” เหอะ ทริกเกอร์หัวเราะอย่างเหลืออด
“แต่ไม่ใช่ว่าฉันจะเอากับใครก็ได้นะคะ” หญิงสาวดันมือของมาเฟียหนุ่มที่กำลังผลุบเข้าผลุบออกในช่องทางรักสีสวยของเธอ แม้เธอจะเสียวใจแทบขาดแต่เธอก็ไม่ขอตกเป็นของเขาคนนี้
“ซี้ด...” อ่า... ตะ แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ก็ไอ้มาเฟียมานี่มายืนสาว ‘ช้างใหญ่ไซซ์บิ๊กเบิ้ม’ อยู่ตรงหน้าเธอ เธอไม่เคยตกเป็นของใครมาก่อน เว้นแต่เพียงนิ้วของเธอ และดิลโด้ผู้ใหญ่ที่เธอสรรหาซื้อมาลองใช้งาน และนี่ก็เป็นโอกาสที่เธอจะได้ลอง ‘ดิลโด้มนุษย์’ ของจริงเลยนะ
“คุณ อ๊ะ หยะ อย่าขยับพร่ำเพรื่อสิ” ไม่อยากได้นิ้ว อยากได้พี่เบิ้มที่เขาสาวอยู่นั่นน่ะ!
“ดูสิ ปากก็บอกว่าไม่ใช่กับใครก็ได้ แต่น้ำเธอเยิ้มขนาดนี้เลยนะ” น่าเกลียด! ทริกเกอร์ชักนิ้วออกมาแล้วยื่นให้ดาร์เรนเดียร์ดูว่าน้ำหวานของเธอมันออกมามากแค่ไหน
“อ่า... กลีบชมพูของเธอมันเรียกฉันวะ” มาเฟียหนุ่มไม่รอฟังคำตอบ และเขาก็ไม่ทันได้สังเกตด้วยว่าสองขาเรียวของหญิงสาวเปิดทางให้เขาได้ซุกใบหน้าเข้ามาได้อย่างง่ายดาย
“อือ... ละ ลิ้นสากจัง” เสียงเขาดูดเลีย ละเลงลิ้นร้อน ๆ ลงจุดอ่อนไหวของเธอมันดังไปทั่วห้อง หูของเธอยังได้ยินเสียงมือของเขาขยับ ‘พี่เบิ้ม’ อีกด้วย ขณะที่ปากของเขาละเลงเลียเรียกน้ำหวานของเธอออกมา มืออีกข้างก็สอดนิ้วเข้าช่องทางรักของเธอจนหญิงสาวแทบทนไม่ไหว
“อู้ย เลียเก่งจัง”
“อยากได้ไอ้หนูของฉันแล้วใช่มั้ย” ตอนเขามีอารมณ์น้ำเสียงของเขาน่าฟังขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
เขาขยับตัวขึ้นมาคร่อมตัวเธอไว้ พลางกดส่วนหัวของความใหญ่โตลงไปแล้วดึงออก ขณะที่ส่วนนั้นทั้งร้อน ทั้งแข็งถูกเขาจับตีเนินสวยของเธอจนเกิดเสียงดัง หญิงสาวใบหน้าเต็มไปด้วยความเคอะเขิน และความต้องการอันท่วมท้นแต่ชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าลงมองเธอกลับรู้สึกว่าเธอน่ารัก
“ขอร้องสิ ขอร้องฉันเร็วสิเรนเดียร์” ดาร์เรนเดียร์กลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะขยับตัวนิดหน่อยแล้วผงกศีรษะขึ้นจูบที่ลูกกระเดือกของมาเฟียหนุ่ม เธอเลื่อนมือลงไปจับ ‘พี่เบิ้ม’ เพื่อเช็กดูว่ามันใหญ่อย่างที่ตาเห็นจริงไหม หากไม่จริงเธอก็จะถีบไอ้มาเฟียนี่ออกไปให้พ้นทาง แต่เมื่อเลื่อนมือลงไปจับแล้วเธอรู้สึกว่ามือของเธอยังกำไม่รอบเลยด้วยซ้ำ
อ่า... เจอของที่อยากลองแล้วล่ะ
“ทริกเกอร์~” เธอช้อนสายตาขึ้นมองชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าลงมองเธอ “ฉันอยากให้คุณ กระแทกเข้ามาค่ะ” พลางกระซิบอย่างมีจริตให้พอน่ารัก
แม่งเอ๊ย! ไปเรียนรู้วิธีนี้มาจากไหนวะ!
ปึก!
“อ๊าย! อะ ไอ้บ้านี่ บะ เบา ๆ หน่อยสิ ฉีกหมดแล้วมั้ง” เธอเจ็บจนน้ำตาเล็ด แม้ส่วนนั้นของเธอมาเฟียหนุ่มจะทำให้น้ำหล่อลื่นไหลออกมาจนคาดว่าเธอจะไม่เจ็บแล้วก็ตาม เขาจะไปรู้ได้อย่างไรว่าเธอจะ ‘คับแน่น’ ขนาดนี้
“ก็เธอให้ฉันกระแทกเข้าไปเองนี่ จะมาโทษได้ไง”
“หึ้ย! อะ เอาออกไปเลย ฮึก... ไอ้มาเฟียเวรตะไล!”