“จูบหน่อย...”
แขนเรียวเหนี่ยวรั้งคอผมลงไปหาทั้งผงกหน้าขึ้นมาจนปากเราแนบกัน เธอพยายามขบเม้มและตวัดลิ้นเลียปากผม ไม่ประสาเลยสักนิดจนผมเอ็นดู คราวก่อนที่จูบกันก็รู้แล้วว่าเธอจูบไม่เป็น
น่าแปลกมาก คนสวยระดับนี้ทั้งยังมีแฟนแต่จูบไม่เป็น
ผมกดปากบดเคล้ากลีบปากนุ่มหยุ่น สั่งสอนด้วยการกระทำว่าควรบดเบียดแบบไหน ขบเม้มอย่างไร ไซ้ลำลิ้นเข้าซอกซอนไปทั่วโพรงปากนุ่ม แตะไต่ไล้รัดเรียวลิ้นเล็กดูดเคล้าเร้ารึง ครั้นได้รสหอมหวานถูกใจรวบเคล้นเน้นรูดจนคนตัวเล็กส่งเสียงครางลอดลำคอแผ่วหวิว กระนั้นเจ้าตัวไม่วายจูบตอบ แบบไม่ประสานั่นแหละ ยั่วยวนให้ผมบดปากหนัก ดูดดื่มกลืนกินเท่าไหร่ก็รู้สึกไม่พอ ทั้งที่ปกติผมไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิง
“ที่รัก”
ความคิดนั้นเองทำให้ผมผละปากออก ยันตัวขึ้นเพื่อออกห่าง คนใต้ร่างกลับผงกหน้าตามติด
“ไม่เอา...” ปากนุ่มประกบปากผม ร่างเล็กขยับขึ้นเบียดชิด ผลักดันตัวผมนั่งลงบนที่นอน “ไม่หย
