ฉันสุดจะทนฟังจึงยกมือไปตะครุบปากได้รูปแทน นั่นทำให้ฉันได้มองหน้าพี่เกียร์เต็มตา ตาคมวาวระยับแบบที่บอกได้ว่าเขากำลังรื่นรมย์กับความอายของฉันขนาดไหน เขาหน้ามึนยื่นลิ้นออกมาเลียฝ่ามือฉัน ทำให้ฉันต้องสะบัดมือออกราวกับถูกของร้อน
ไม่ได้รังเกียจแต่ตกใจและกระดากสุด ๆ
พี่เกียร์หัวเราะออกมา ตอนนี้เองที่เขายอมผละมือจากซอกขาฉัน กอดตัวฉันเอาไว้ ลูบมือไปมาบนแผ่นหลังและบั้นเอว ตาเรามองสบกัน
ฉันปั้นหน้าหนาเต็มที่ ไม่อยากให้เขารู้ว่าฉันกำลังอายมากขนาดไหน พยายามทำทุกอย่างให้เป็นปกติ มันก็แค่วันไนต์สแตนด์เอง
“อยากนอนหลับหรืออยากหลับนอนกับพี่ ที่รักเลือกได้ตามสบายเลย”
“หน้าไม่อาย”
“พี่แค่อยากบอกว่าพี่พร้อม”
ความพรักพร้อมที่ว่าก็ทิ่มตำต้นขาฉันอย่างหน้าไม่อายเหมือนเจ้าของ ฉันร้อนและวูบหวามไปทั่วโพรงอก กดข่มความรู้สึกหวั่นไหวพวกนั้นไว้ ถามในสิ่งที่สงสัย
“ทำไมเมื่อคืนฉันถึงเป็นแบบนั้น”
“เราโดนมอมยา”
