ตอนที่ 3
1131 Words
“อ๊า… ท่านซินแสข้าเสียว… ”
ซุ่ยเสียนสุดจะทน ซินแสผู้นี้เลียเก่งเหลือเกิน นางชันข้อศอกผงกศีรษะขึ้นมองซินแสปาดลิ้นรัวเข้าใส่กลีบดอกไม้งามอย่างเมามัน
“ข้าเดาว่าหนานเปียนสามีเจ้าไม่เคยใช้ลิ้นกับตรงนี้ของเจ้าใช่ไหม… ”
ดูจากท่าทางเสียวซ่านของซุ่ยเสียน ซินแสก็พอจะเดาได้ว่านางไม่เคยโดนชายใดลงลิ้นมาก่อน
“ใช่… หนานเปียนไม่เคยทำแบบนี้กับข้า ซี้ด… อูย… ท่านเก่งจังซินแส ทำไมท่านรู้ว่าตรงไหนจะทำให้ข้าเสียว… ซี้ดดด… ”
ซุ่ยเสียนเสียวมากจนต้องเอามือขยุ้มศีรษะของชางเหรินเอาไว้แน่น กดให้ก้มลงปาดลิ้นไล้เลียร่องสวาทของนางอย่างเมามัน
“เรี่องแค่นี้ถ้าซินแสอย่างข้าไม่รู้… ข้าจะรักษาผู้คนได้ยังไง… ”
ซินแสตอบแล้วก้มลงแนบลิ้นกับร่องกลีบ ปาดเลียอย่างเร่าร้อน หงายฝ่ามือแล้วสอดนิ้วกลางเข้าใส่ช่องทางที่กำลังเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานสวาท
“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”
ซุ่ยเสียนสะดุ้งคราง
ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ…
เสียงลำนิ้วของซินแส ขยับเข้าออกเป็นจังหวะต่อเนื่องสม่ำเสมอ
แต่ละเปลาะปมของข้อนิ้วปูดโปนที่รุกคืบเข้ามาในช่องทางบีบรัด ทำเอาใบหน้าของซุ่ยเสียนเหยเก
“อูยยยย… ”
นางกัดฟัน พยายามข่มกลั้นเสียงครางเพราะกลัวว่าซุนหนี่ที่กำลังยืนเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูด้านนอก จะสงสัยว่าคนข้างในกำลังทำอะไร จึงมีเสียงครางดังออกมาให้ได้ยิน
“เจ้าชอบวิธีการตรวจของข้าไหม… ”
ซินแสเหลือบมองใบหน้าของซุ่ยเสียนที่เหยเกด้วยความเสียวซ่าน
“ชอบสิ… ท่านทำให้ข้ารู้สึกตื่นเต้น… ร่างกายตื่นตัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน… ”
สิ้นเสียงของซุ่ยเสียน ซินแสก็ก้มลงปาดลิ้นเลียเข้าใส่ดอกไม้งามของนางอย่างเมามัน
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
สัมผัสจากปลายลิ้นร้อนผ่าวของซินแสรูปงาม ทำเอาเส้นขนของซุ่ยเสียนลุกซู่ หัวนมชูชันแข็งโด่ ทรวงอกขยับยกขึ้นด้วยความซ่านเสียว
“อ๊า… ขะ… ข้าเสียว… ”
นางเผลอตัวเอามือบีบเคล้นปทุมคู่งามของตัวเองด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสต้องเอื้อมมือขึ้นมาช่วยบีบนมขณะก้มลงงุดหน้าอยู่ตรงง่ามขา ปาดลิ้นทะลวงกลีบหอยของนางอย่างเอร็ดอร่อยและบีบเคล้นเต้านมไปด้วย
“อื๊อ… เสียวเหลือเกิน… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ข้าไม่ไหวแล้วท่านซินแส… ”
ซุ่ยเสียนร้องครางเสียงกระเส่า สองมือของนางเกาะไหล่ซินแสเอาไว้แน่น สะโพกแอ่นร่อน เด้งรับปลายลิ้นทะลวงเลียกลีบสวาทของนางอย่างหิวกระหาย
“ขอข้าตรวจอีกนิด… อู้ว... กลิ่นคาวหอยของเจ้าหอมเหลือเกิน… ถ้าเจ้าเป็นฮูหยินของข้ารับรองว่าข้าจะเลียเจ้าทุกคืนไม่เว้น… ”
พูดจบซินแสรูปงามรีบก้มลงปาดลิ้นเลียหอยอย่างไม่รู้สึกกระดากอายที่จะให้ความสุขกับหญิงสาวด้วยลิ้น
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
ซินแสก้มลงปาดลิ้นเลียหอยอย่างดุดัน กระตุ้นจนน้ำหวานสวาทของซุ่ยเสียนไหลหลั่งออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ได้
“อ๊ะ… อ๊ายยยย… อูยยยย… ดูสิท่านทำให้น้ำข้าแตกออกมาอีกแล้ว… ”
ซุ่ยเสียนรู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
“เจ้าไม่ต้องอายข้า… อู้ว… ดูสิ… ร่างกายของเจ้าสมบูรณ์พร้อมดีมาก… ”
ซินแสกล่าวขณะตามองร่องสวาท ดุ้นนิ้วขยับเสียบเข้าออกรัวๆ แรงขมิบรัดทำให้รู้ว่าช่องทางแห่งความสุขของซุ่ยเสียนพร้อมแล้วสำหรับการสอดใส่ หลังจากโดนชิวหาพาเพลินและนิ้วจู่โจม กระตุ้นเร้าจนกลีบสวาทเบ่งบวมได้ที่ ขมิบส่งสัญญาณกระสันหาการสอดใส่ให้เห็น
“งือออ… ท่านซินแสข้าไม่ไหวแล้ว… ”
ซุ่ยเสียนสุดแสนจะทรมาน
“ข้ารู้… อู้ว… ร่างกายของเจ้าตอบสนองการกระตุ้นดีเหลือเกิน ข้าคิดว่าสาเหตุที่เจ้ายังไม่ตั้งครรภ์นั้นไม่เกี่ยวกับความผิดปกติของเจ้า แต่ปัญหาน่าจะเป็นเพราะหนานเปียนสามีของเจ้า… ”
ซินแสสรุปง่ายๆ หลังจากลงมือตรวจภายในของนางด้วยปลายลิ้นและนิ้ว
“ถ้าเป็นเช่นนั้น… ท่านจะตรวจสามีของข้าด้วยใช่ไหม… ”
ซุ่ยเสียนถามด้วยความสงสัย
“ไม่ต้องตรวจ… แต่ข้าจะรู้ได้ด้วยคำถามเพียงสามสี่ข้อ… แต่เจ้าจะต้องตอบความจริง… ”
เข้าทางของซินแสเจ้าเล่ห์
“ได้… ท่านถามมาได้เลย ข้าจะตอบความจริงทุกเรื่อง… ”
“เจ้ากับสามีหลับนอนกันบ่อยไหม”
“ข้าจะรู้ได้อย่างไร… ว่าแค่ไหนคือบ่อย”
“ทุกวัน… สัปดาห์ละครั้ง… เดือนละครั้ง… เจ้าอยู่ในข้อไหน… ”
ซินแสให้ตัวเลือก
“สัปดาห์ละครั้ง… ”
ซุ่นเสียนตอบตามความจริง
“ก็นับว่าไม่ห่างและไม่ถี่จนเกินไป… ความถี่นี้จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ… แต่ถ้าอยากตั้งครรภ์เร็วๆ เจ้ากับสามีต้องทำกันบ่อยกว่านี้… ”
ซินแสแนะ
“อันที่จริงข้าน่ะอยากโดนทำทุกวัน… แต่สามีของข้าน่ะสิที่บางครั้งก็ยุ่งกับงานจนลืมนึกถึงความต้องการของข้า… ”
มีความน้อยใจในน้ำเสียงของซุ่ยเสียน
“งานของสามีเจ้ายุ่งมากนักรึ”
“ใช่… บางเดือนหนานเปียนสามีของข้าต้องออกเดินทางเอาผ้าไปขายต่างเมือง ไปแต่ละครั้งก็นานเป็นสัปดาห์… บางครั้งก็เป็นเดือน… ช่วงนั้นจึงเป็นเวลาที่ข้าว้าเหว่มาก”
เหมือนได้เจอคนที่นางจะระบายความลับในอกได้อย่างเปิดเผย
ความอัดอั้นตันใจของซุ่นเสียนจึงไหลหลั่งพรั่งพรูออกมาเมื่อเจอคนที่พร้อมจะรับฟังปัญหาที่นางไม่เคยบอกใคร
“แล้วในเวลาที่ต้องหลับนอนกับสามีของเจ้า… เจ้ามีความสุขไหม… ”
“บอกตามตรงว่า… ที่ผ่านๆ มาข้าแทบไม่เคยได้รู้จักว่าความสุขในเรื่องบนเตียงของสามีภรรยานั้นเป็นเช่นไร… ไม่รู้สิ… สำหรับหนานเปียนเขาทำเร็วมาก บางครั้งเพียงแค่สอดใส่เข้ามาอึดใจสั้นๆ… โยกดันไม่กี่ครั้งเขาก็หลั่งโดยที่ข้ายังไม่ถึงไหน… เขาปล่อยให้ข้านอนอารมณ์ค้างทุกครั้งที่มีอะไรกัน”
“โถ… เจ้าช่างเป็นภรรยาผู้น่าเวทนายิ่งนัก… งั้นข้าขอถามอีกคำถาม… ข้าอยากรู้ว่าความเป็นชายชาตรีของหนานเปียนนั้นใหญ่ไหม… ”
ซินแสถามอย่างตรงไปตรงมา
“เอ่อ… แล้วข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าแค่ไหนเล็ก… และแค่ไหนควรจะเรียกว่าใหญ่… ”
ซุ่ยเสียนต้องการสิ่งเปรียบเทียบ
“งั้นเทียบกับของข้าก็แล้วกัน… ”
- Writer
