Şöhret, evde iş yapıyormuş gibi görünse de aklı sürekli başka bir yerdeydi. Murat’tan haber alamamanın verdiği endişe, onu günlerdir yiyip bitiriyordu. Köyde fısıltıyla dolaşan haberler iyice moralini bozmuştu: Murat çatışmada ağır yaralanmıştı ve aceleyle ilçeye, oradan da GATA'ya sevk edilmişti. Askerler bu sefer onun yaşama şansının çok az olduğunu söylüyordu.
---
Şöhret, aklında bu düşüncelerin ağırlığıyla evlerinin bahçesinde kurumuş yaprakları süpürürken bir an elindeki işi bıraktı ve boş boş ileriye baktı. Günlerdir süren endişe, yorgunluk ve özlemle baş edemez hale gelmişti. Kalbi sürekli aynı soruları tekrarlıyordu: *Ya Murat bir daha dönmezse? Ya ona veda bile edemeden her şey biterse?*
Tam bu düşüncelere dalmışken, evin içinden babasının ağır ayak seslerini duydu. Şöhret,
