บุรุษหนุ่มสูงศักดิ์ ท่าทางสงบเยือกเย็น นิสัยสุขุมนุ่มลึกตลอดเวลา
ยามนี้กำลังตื่นเต้นอย่างที่สุด ใบหน้าหล่อเหลาที่มักจะเย็นชาอยู่เสมอ พลันมีดวงตาที่สั่นไหวไม่หยุด
นางมีนามว่าซานซานมาจากผิงเหยียนมีบุตรแล้วหนึ่งคน
มิใช่ชิงหลิน สกุลหาน ที่ยังไม่มีบุตรหรือธิดา
จ้าวเหว่ยปรารถนาให้จอมยุทธ์หญิงเป็นซานซานของเขา ถึงแม้ข้อเท็จจริงจะมีเพียงแค่ว่า นางมีนามเดียวกัน!
เรื่องบุตรล้วนห่างไกลจากสิ่งที่เขาได้รับรู้
แต่หากนางคือซานซานจริง สิ่งที่เขากำลังหวาดกลัวในลำดับต่อมา คือเสด็จพ่อจะทรงรู้ตัวตนที่แท้จริงของนางหรือไม่
ว่านางคือชิงหลิน สตรีของเขา
คนที่เสด็จพ่อต้องการกำจัดทิ้งที่ผิงเหยียน
ขณะครุ่นคิด จ้าวเหว่ยยิ่งเร่งฝีเท้าเดินไปทางตำหนักของหลี่กุ้ยเฟย ในใจของเขาร้อนรุ่มดังมีไฟสุม ท่าทีเร่งร้อนอย่างที่ไม่เคยมีใครได้พบเห็น
อู๋เจิ้งเดินตามแทบไม่ทัน ยังมีนางกำนัลที่ประคองอาภรณ์สำหรับใส่ร่วมงาน
