ซานซานวันนี้สวมชุดสีแดงโดดเด่นเพื่อเป็นมงคลต่อการค้า แต่งหน้าทาชาดสีอ่อนหวานเผยความงามล้ำหยาดเยิ้มเพื่อดึงดูดสายตา ยามชายผ้าต้องลมจนสะบัดพลิ้วไหว จึงแลดูอรชรอ้อนแอ้นและอ่อนแอยิ่ง ทั้งงดงามทั้งบอบบางน่าทะนุถนอมเป็นที่สุด
เรือนผมม้วนเก็บเรียบร้อยปักปิ่นเงินเอาไว้ ลำคอมีสร้อยถักห้อยอยู่ ข้อมือมีกำไล ข้อนิ้วมีแหวน ข้อเท้ามีกระพรวนเงิน สายรัดเอวยังมีถุงหอมสีเหลือง ทั่วตัวตกแต่งด้วยเครื่องประดับพร้อมขาย นางเดินขึ้นหน้ามาสองก้าวยืนเด่นกลางถนน ตบมือเสียงดัง ส่งเสียงกังวานก้อง ร้องเรียกลูกค้า
“พี่น้องชายหญิง วันนี้ข้ามีของดีมาขาย ไม่ดีไม่ขาย”
เสียงนี้ทำผู้คนเริ่มสนใจ หลายคนพากันหยุดเดินเพื่อมุงดู
ซานซานกล่าวคำเชื้อเชิญต่อด้วยท่าทางผ่าเผยจริงใจ
“ถึงแม้บ้านเมืองสงบสุขแท้จริง ทว่ารอบกายอาจไม่ใช่ เช่นนั้นไยมิใช่ปกป้องตนเองด้วยสองมือ”
นางหมุนตัวเดินรอบทิศประชิดผู้คนที่รายล้อมเรียกทุกสายตาให้
