หลังจากออกจากร้านชาบูปริญก็บอกว่าเดินย่อยสักหน่อยค่อยกลับ พาเธอเดินดูอะไรเพลินๆ ผ่านพวกช็อปกระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับสวยๆ งามๆ สำหรับผู้หญิงก็รู้สึกว่าอยากซื้ออะไรให้เธอ...แต่คงไม่เหมาะ เขาส่งเธอเรียนได้ ซื้อมือถือหรือโน้ตบุ๊กให้เธอได้เพราะมีเหตุผล แต่กระเป๋าแบรนด์แนมพวกนี้ไม่ควร
แต่ปริญก็รู้ว่าควรซื้ออะไรให้เธอได้ บุญรักษาชอบตุ๊กตาหรือพวกกล่องดนตรี โคมไฟอะไรแบบนั้น ตอนเด็กๆ เขาก็ซื้อให้ประจำแต่โตมาก็รู้สึกว่าไม่ควรแล้ว เน้นอะไรที่จำเป็นแทน แต่ของพวกนี้มันเอาไว้ในห้อง ไม่มีใครมาสังเกตหรอกว่าซื้อตอนไหน
“ดูโคมไฟแป๊บหนึ่ง” เขาดึงแขนเธอเข้าไปในร้านด้วยกัน บุญรักษาก็ดูสนใจสินค้าในร้าน เขาเห็นเธอดูโคมไฟแบบลูกแก้วใสที่มีดวงดาวลวดลายต่างๆ ในนั้นอย่างสนใจ เห็นเจ้าตัวพลิกป้ายราคาดูแล้วก็รีบปล่อย
“อยากได้เหรอ”
“เอ่อ ค่ะ เห็นผ่านๆ ในเน็ตรู้สึกว่าสวยดี แต่บุญษาสั่งในเน็ตดีกว่าเขาขายส
