ฟึ่บ
ขาเรียวทั้งสองข้างถูกจับให้แยกออกจากกัน ก่อนจะจับชันตั้งขึ้น โดยคนตัวสูงแทรกตัวไปกั้นกลางไว้ ใช้เวลาไม่นานก็สามารถปลดเปลื้องพันธนาการออกจากตัวหญิงสาวได้หมด
"พี่วี อย่าทำนะ"
"น้ำแข็งขอร้อง ฮึกๆ" น้ำแข็งไสยังคงเว้าวอนขอความเมตตา ร่างบางสั่นเทาด้วยความกลัวเอ่ยบอกน้ำตานอง หวังให้เขาเปลี่ยนใจ
“มันสายไปแล้ว พี่มาไกลเกินกว่าจะถอยกลับแล้ว”
คนตัวสูงเอ่ยเสียงเรียบ หญิงสาวได้ฟังดังนั้นก็พยายามดีดดิ้นเพื่อหาทางเอาตัวรอดในใจยังคงหวังให้เขาเปลี่ยนใจ แต่เหมือนจะเป็นเพียงหวังลมๆ แล้งๆ เท่านั้น เมื่อรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังถูไถ อยู่บริเวณกลางกายสาวสิ่งนั้นพยายามแทรกเข้ามาด้านในอย่างรุกราน
"อึก! เจ็บ ไม่!"
สวบ!
"กรี๊ดด!"
ร่างบางส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอรู้สึกทรมานกับสัมผัสที่ถูกบังคับมอบให้อย่างไม่เต็มใจ เสียงกรีดร้องที่น่าเวทนาถูกเสียงฟ้าร้องคำรามกลบจนม
