ครื้นน
เปรี้ยง!
เอี๊ยดๆ!
จุ๊บๆ จ๊วบ!
โต๊ะอาหารตัวใหญ่มีอาการสั่นคลอนเล็กน้อย เพราะการกระทำของคนทั้งสอง ที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ย
"อืมม อึ่ก!"
ซ่าๆๆๆๆๆ
ฝนด้านนอกยังคงกระหน่ำตกอย่างไม่ขาดสาย ตามด้วยเสียงฟ้าร้องติดต่อกันหลายครั้ง ทว่าถึงแม้เสียงฟ้าร้องจะดังสักแค่ไหน แต่เสียงหัวใจของคนทั้งสองกลับดังก้องยิ่งกว่า ในยามที่กายของทั้งสองเสียดสีกัน ก็พลันขนลุกชันไปทั้งตัว สัมผัสที่ใกล้ชิดทำให้น้ำแข็งไสรู้สึกถึงไอร้อนจากอุณหภูมิร่างกายของคนตัวสูง
“อื้อ! ดะ เดี๋ยวค่ะ” น้ำเเข็งไสพยายามผลักคนตัวสูงที่ยังสาระวนอยู่ลำคอเธอไม่หยุด ก่อนจะเอามืออังที่หน้าผากชายหนุ่ม ก็พบว่าตัวเขาร้อนมากเหมือนว่าเขาจะมีไข้
'จะไม่ให้มีไข้ได้อย่างไร ก็เล่นตากฝน ทั้งๆ ที่หัวแตกอย่างนั้น'
"พี่วี ยะ หยุดก่อนสิ อ๊ะ!" น้ำแข็งไสพยายามจะวัดไข้ให้ชายหนุ่ม แต่ทว่าเขากลับไม่ให้ความร่วมมือเลยสักนิด เอาแต่ซุก
