ORGANIZE EVERYTHING
ลานจอดรถ
เอี๊ยด!
เสียงล้อบดกับพื้นลานจอดดังขึ้น เมื่อรถคันหรูจอดสนิทเข้าล็อกแล้ว
ฟึ่บ
ก่อนที่มือบางจะปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัวอย่างรีบร้อน ราวกับกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้า ในขณะที่มือบางกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ ก็ถูกใครบางคนรั้งแขนเอาไว้ซะก่อน
หมับ
“วันนี้ถ้าเลิกแล้ว รอพี่ที่หน้าบริษัทนะครับ (^_^)” คนตัวสูงฝั่งคนขับ เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มอบอุ่น
"(╰_╯)" น้ำแข็งไสนิ่วหน้ามองวี ช่วงนี้คนตัวสูงเหมือนจะค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ เขาทั้งไปรับไปส่ง ทั้งมากินข้าวกลางวันด้วย บางครั้งมันทำให้เธออึดอัด ทั้งๆที่เธอปฏิเสธไปหลายครั้งแล้ว แต่คนหน้ามึนก็ยังดื้อดึง เช่นวันนี้เป็นต้น ที่เขาขับรถไปรอหญิงสาวถึงหน้าบ้านตั้งแต่เช้าตรู่
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวน้ำแข็งกลับเอง” หญิงสาวเอ่ยปฏิเสธเหมือนกับทุกครั้ง พยายามจะดึงแขนออกจากการเกาะกุมของมือหนา
"เลิกแล้วรอพี่นะครับ"
"ตั้งใจทำงานน
