Bangkok Thailand
สนามบิน ✈
ร่างบางของหญิงสาวกระวนกระวายเดินวนไปมาอยู่ตรงประตูผู้โดยสารขาเข้า สักพักก็เห็นร่างของเพื่อนสาวคนสนิทเดินออกมา ตอนนี้เพื่อนสาวที่เดินทางไปทำงานไกลถึงเกาหลี ได้วันลาพักร้อนกลับมาเที่ยวที่ไทย เธอจึงมารอรับที่สนามบิน
“ไอ้พีชชชช” น้ำแข็งไสตะโกนเรียกเสียงดังลั่น เมื่อเห็นพีชกำลังเดินออกมา
"แข็งงงง คิดถึงจังเลย"
"จุ๊บๆ" พีชกระโดดกอดน้ำแข็งไสด้วยความดีใจ ก่อนจะหอมเเก้มซ้ายขวา
“อึ๋ยพีชพอเลยๆ น้ำลาย” น้ำแข็งไล่ เอ่ยแซวบอกเพื่อนให้เลิกหอมแก้มเธอ
“โห่ แข็งอ่ะ” พีชทำเป็นงอน
“พอๆ กินข้าวมายัง”
“ยังเลย”
“ปะงั้นเราไปหาข้าวกินกัน อยากกินอะไร”
“มาไทยทั้งทีก็ต้องส้มตำปลาร้าปะ”
“จัดไป”
“Let’ s go!”
สองสาวเพื่อนซี้ พากันควงแขนออกจากสนามบิน และตระเวนหาของกินกันจนพุงกางก่อนที่จะเอาของกลับมาเก็บที่บ้านน้ำแข็งไส
"แข็ง"
"พีชไปอาบน้ำก่อนนะ เหนียวตัวจะแย่แล้ว" พีชเอ่ยบอก ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวและเดินเข้าห้องน้ำไป หลังจากที่คล้อยหลังไปโทรศัพท์ของเธอก็สั่นเตือนว่ามีคนกำลังโทรเข้า
Jong han
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
1 สายไม่ได้รับ
ผ่านไปสักพักร่างบางก็เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพกระโจมอก สองมือใช้ผ้าผืนเล็กเช็ดผมที่พึ่งสระมา
"..................." น้ำเเข็งหรี่ตามองสำรวจเนื้อตัวเพื่อนด้วยแววตาสงสัย ในขณะที่พีชเดินไปหยิบน้ำกิน จู่ๆ เพื่อนสาวคนสนิทก็เอ่ยขึ้นว่า
"ไอ้พีช"
"นมแกใหญ่ขึ้นนะ ไปทำอะไรมา"
พรวด!
พีชพ่นน้ำใส่หน้าน้ำแข็งด้วยความตกใจ
“ (⊙□⊙) ! แค่กๆ แข็งพีชขอโทษ” พีชลนลาน รีบใช้ผ้าขนหนูเช็ดให้
“ไอ้พีชเปียกหมดเลย”
“ขอโทษ ๆๆ”
“ตกใจอะไรขนาดนั้น?” น้ำแข็งไสหรี่ตามองด้วยใบหน้าจับผิดจนพีชเลิกลัก
“ปะ เปล่านะ กะก็เท่าเดิม”
“ไม่จริง อย่ามาโกหก ฉันจำขนาดนมแกได้”
น้ำแข็งไสพูดพร้อมกับเดินเข้าหาพีชเอามือสองข้างจับไปที่หน้าอกเพื่อนสาว
“ว๊าย! แข็งพีชไม่เล่น”
“บอกมาซะดีๆ ไปเสริมหมอไหนมา” น้ำแข็งไสวิ่งไล่พีชทั่วห้อง ก่อนจะได้ยินเสียงโทรศัพท์ พีชก็ปลีกตัวไปคุยโทรศัพท์ คุยไปได้ครู่หนึ่งก็แบตหมด จนต้องมายืมโทรศัพท์ของเธอไปคุยอยู่นานสองนาน และ ดูเหมือนปลายสายจะงอแงพอสมควรทั้งสอง คุยกันงุ้งงิ้งจนน้ำแข็งไสถึงกับเบะปากเพราะความหมั่นไส้ สักพักก็วางสายไป
“เป็นไง แฮปปี้ดี” น้ำเเข็งไสเอ่ยถามเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มล้อๆ พีชเขินจนตัวบิดพยักหน้าหงึกหงัก น้ำเเข็งไสหมั่นไส้จนหยิกแขนพีชไปหนึ่งที
“(*> 3 พี่วี ตอนที่พีชลำบาก ถ้าไม่มีพี่วี พีชคงแย่"
"แต่ตอนนี้เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วแหละ (^_^) " พีชเอ่ยบอกเพื่อนสาวด้วยรอยยิ้มกว้างราวกับว่าเรื่องร้ายๆ ได้ผ่านพ้นไปแล้ว ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องต่างๆ ขึ้นมากมาย เล่นเอาน้ำแข็งไสงอนพีชไปยกใหญ่ เพราะเพื่อนตัวดีไม่ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ในขณะที่ต้องเผชิญกับเรื่องราวต่างๆ มากมาย เพราะพีชรู้ดีว่าหากบอกไปน้ำแข็งไสไป เธอคงจะตีตั๋วจากไทยไปเกาหลีเพื่อจัดการกับคนที่ทำร้ายเพื่อนของเธออย่างสาสมแน่นอน
“เอ่อ แล้ว.....พี่วีน่ะเป็นคนยังไงหรอ ” น้ำแข็งไสเอ่ยถามเพื่อนสาวเสียงนิ่งติดตะกุกตะกักเล็กน้อย
"?" พีชย่นคิ้วเล็กน้อยเพราะปกติเพื่อนสาวคนสนิทไม่เคยจะเอ่ยถามคำถามแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร
“อืม พี่วีนะหรอ” พีชทำท่าครุ่นคิด
"(◕‿◕❀) อื้อๆ" เพียงแค่รอฟัง ก็ทำให้คนที่กำลังรอฟังจู่ๆ หัวใจก็เต้นตึกตักขึ้นมา
“พี่วี ใจดี น่ารัก เป็นสุภาพบุรุษ และก็เป็นคนใจเย็นมากเลยนะ”
ตุ้บๆๆๆๆๆ
น้ำแข็งไสใจเต้นตึกตัก เพียงแค่ได้ยินเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ของเขา ก็รู้สึกชุ่มชื้นหัวใจขึ้นมาซะอย่างงั้น พีชยังคงเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย น้ำแข็งไส ก็เป็นผู้ฟังที่ดี เธอเล่าถึงเรื่องราวต่างๆ ให้เพื่อนสาวฟังและถ้าประโยคไหนที่พีชเอ่ยคำว่า พี่วี ออกมา เธอก็จะตั้งใจฟังเป็นพิเศษ โดยไม่ได้แสดงอาการใดๆ ออกไป เพราะเกรงว่าเพื่อนจะรู้ ว่าภายในใจของเธอค่อยๆ มีใครบางคนแทรกซึมเข้ามา ความรู้สึกบางอย่างค่อยๆ เติบโตขึ้นในใจ