CHAPTER 2
1035 Words
I sighed while walking my way to the parking area of the campus. I am sad because I am now alone, literally on it's own word.
It's been two months since then. Hindi na kami sabay ni Dannie na umuuwi ng bahay. Sumali kasi siya sa cheering squad kaya malimit na itong wala para mag-practice ng routine nila. Minsan nga hindi na rin ito sumasabay sa pagpasok dahil nagde-date pa sila ni Joseph. O minsan naman ay may girls night out sila ng mga ka-member nito sa squad.
Don't get me wrong, I am happy for her. Actually, I envy her. She can do what she want samantalang ako ay limitado ang galaw.
But it's okay, seventeen palang kasi ako. And I should always follow may parents.
"Snow, intay naman o.." I heard Joseph shouting my name.
Lumingon ako. "Ano yun, Joseph?"
He smiled. Inayos nito ang pagkakasukbit ng backpack nito sa likod. He tried to ask for the books I am carrying but I refuse.
"Hanep, iba talaga ang tawag mo sakin Snow?" Ernest kasi ang tawag ng halos lahat sa kanya. So what's the big deal with that?
"Haven't you noticed ikaw lang ang tumatawag sa akin ng Joseph?" Namamanghang tanong nito sa akin.
"Bakit bawal ka bang tawaging Joseph? Pangalan mo pa rin nama yun a." I asked him.
Dapat nga Joseph talaga ang itawag sa kanya kasi yun ang first name niya. Second name niya lang naman ang Ernest. Ang weird talaga nila, hay.
"Hindi naman. Mga malalapit lang kasi sa puso ko ang tumatawag sa akin nun. Pero sige since ikaw si Snow White, you can call me Joseph." Kumindat pa ito sa akin. I was about to make kilig sana when I remembered the reason why he is following me. May kailangan siya sa akin kaya niya ako sinundan.
"Fine. I won't call you Joseph anymore. Bye!" Nagmamadali akong nagmartsa palayo sa kanya. Ayoko kasing mapalapit rito ng husto.
Pero hinila niya ako sa balikat at iniharap sa kanya. Ngising-ngisi ito sa akin. Nginisihan ko rin siya, ngising-aso nga lang! But my grin fades away when I saw his eyes smiling at me. Damn those eyes, it's so captivating. Okay lang naman sigurong i-admire ang eyes nito. Mata lang naman.
"Sandali lang naman kasi Snow.." Habol nito sa akin ng makabitaw ako mula rito. Mas lalo kong binilisan ang paglalakad. Pero dahil mas mahahaba ang legs nito sa akin ay naunahan niya ako. And here he is standing in front of me, blocking my way.
"Ano na naman ba yun Joseph? Tigilan mo nga ako.." Medyo naiinis kong sabi rito.
Tumitig lamang ito sa akin ng makahulugan. Alam ko na ang ibig nitong ipahiwatig.
"Fine, hindi ako magsusumbong kay Dannie if that's what you want. Just spare me by your kalokohan." He grinned to what I've said. I'm kinda irritated na when he's grinning that much.
"Sorry na.." Sambit nito sa akin at tuluyan ng kinuha sa kamay ko ang mga libro.
"Isa pa talaga at isusumbong na talaga kita." Pananakot ko rito. Pero parang hindi naman siya natakot sa sinabi ko. Kainis!
Ganito naman siya palagi kapag nahuhuli ko siyang nambababae. Lalambingin niya ako tapos patatawarin ko siya. And what's next? After a couple of weeks babalik na naman sa hobby niya ng pakikipag-flirt sa mga girls.
Pinagtatakpan niya lang ito kay Dannie kasi ayaw niyang masaktan ang kaibigan.
"I don't want Dannie's heart to be broken." Aniya ko rito habang sabay kaming naglalakad.
"Bakit napasok na naman si Dannie dito?" Iritado niyang tanong sa akin.
I rolled my eyes.
"Because you are cheating on her!" Sagot ko. Binawi ko ang libro ko mula rito. Mukhang wala na naman patutunguhan ang pag-uusap naming dalawa gaya ng dati. Igigiit na naman nito na wala siyang dapat iexplain kay Dannie. As if I would believe him?
"Cheating yun kung may relasyon. For example, kung ikaw at ako ay magdyowa at nahuli mo ako na nagloloko sayo, yun ang cheating! But if that is the scenario, cheating will not be a problem on my part." Aba't nag-example pa ang loko! As if naman hindi ko alam ang ibig sabihin ng salitang 'cheating'.c
"Whatever!" Bakit ba ayaw nitong ipaalam na may relasyon na sila ni Dannie? Napasimangot ako.
I don't like the idea of him cheating to my bff pero kelangan ko siyang pagtakpan para di umiyak si Dannie. My friend loves him so much and Joseph is taking her for granted.
"Alam mo Snow wala naman talaga akong dapat i-explain sa'yo at sa kaibigan mo kasi nga hindi ko naman siya syota. Hindi ko kailangan maging loyal sa kanya, fyi." He snapped at me. Kapal!
"How dare you making out with another girl gayung nililigawan mo ang kaibigan ko?" I angrily asked him. Nanggigigil ako sa lalaking ito.
Pumunta ako earlier sa library kanina para sana magpalipas ng oras. Naghanap ako ng librong mababasa ko hanggang mapunta ako sa pinadulong bahagi ng shelves ng mga libro. There I heard small noises kaya naman hinanap ko. Only to got surprised to what I saw.
Joseph is making out with some 'w***e' student. The girl is riding him on top while he is sitting on a chair. Sa sobrang pagkabigla ko ay nabitawan ko ang mga librong napili ko. And they saw me. I went out of the library and he followed me.
"I am not courting her!" Sagot nito. The nerve! E ano kaya yung love notes, flowers and chocolates na pinapadala niya. Plus the fact na lagi silang magkasama. Princess pa nga ang tawag niya kay Dannie. I can vividly remember the first love note he gave to Dannie with a box of chocolates.
My princess,
Allow me to give you some chocolates so when you eat it and melts inside your lovely mouth you will taste the sweetness of my love.
Love,
JER
"You have such a thick face you know!? Matapos mong padalhan ng mga sweet notes si Dannie sasabihin mong hindi mo siya nililigawan. How dare you?" At tuluyan na akong tumalikod sa kanya. Naiinis ako sa pagmumukha ni Joseph kahit gwapo siya.
How cruel he could get?
Niloloko na nga niya si Dannie pati ba naman ako?
- Writer
