CHAPTER 37

1898 Words

"Umuwi na tayo, ihahatid kita," maawtoridad nitong sabi nang matapat sila sa sasakyan nito. Pilit niya kasing binabawi ang kamay niyang hawak nito. Lumingon siya sa apat na pinsan nito, hindi niya pa rin maiwasan ang mairita nang makita na natatawa pa rin ang mga ito. Walang nakakatawa sa nagaganap na 'to sa kanila ni Tyler. "Pumasok ka na," utos nito matapos mabuksan ang kotse nito. Kesa humaba pa ang usapan ay pumasok na lamang siya. Alam niyang pagdating sa katigasan ng ulo ay wala siyang sinabi kay Tyler. "Bakit ba kasi kailangan mong sumama kay Escoder? Akala ko ba maliwanag na ang usapan natin na hindi ka magpapaligaw sa kanya, o kahit sa kanino pa diyan?" Kaagad na tanong nito nang makaupo ito sa tabi niya. "Ano naman ba ang pinagsasabi mo diyan? Walang ganoong intensyon ang ta

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD