ARNALDO
Peri’nin gözlerindeki bakış değişmişti. O bakışı fark etmemek imkansızdı. Bana karşı direnişi sürüyordu, ama artık yavaş yavaş bu durumdan kaçamayacağını, en azından kaçmanın bu kadar kolay olmayacağını anlıyordu. Yine de, onun kafasında hâlâ bir kaçış planı olduğunu biliyordum. Belki de bu yüzden Peri’yi izlerken keyif alıyordum; çünkü onun her hamlesini, her düşüncesini tahmin edebiliyordum. Ve hizmetkarlarımın bana sadık olduğunu hala anlamamıştı.
Bu, bana ait olan birini tamamen kontrol altında tutma isteğiydi. Onun kaçmaya çalışacağını biliyordum, ama kaçamayacağını da… İşte bu dengenin tadı damağımda zevkle dağılıyordu.
Odanın içinde yürüyerek ona yaklaştım. Pencerenin önünde tüm cazibesiyle duruyordu. O özgürlüğün benim kanatlarımın altında olmaktan geçtiğini er ya da ge
