(Solace)
Napakawalang- hiya talaga ni Santinir.
Siya at ang kanyang babae ay puro walang hiya. Pagkatapos nyang makipaghalikan kanina sa isang higad, hinayaan pa nya ang babaeng iyon na insultuhin ako. At ipinagtanggol ko nga lang ang aking sarili, ako pa ang lumalabas na mali. Naiwan yata nilang dalawa ang magandang asal nila sa kung saan.
"Ano ba? Bitiwan mo nga ako, Santie. Ayaw kong sumama sa kwartong kinuha mo para sa akin. Walang hiya ka! Tantanan mo ako. Hinayupak ka." nagpupumiglas ako nang hilang- hila nya ako, hawak naman nya sa kabilang kamay nya ang trolley bag kung saan nakasilid ang mga gamit ko.
Babalik na sana ako sa dati kong kwarto. Ayaw ko nang mag stay sa kwartong kinuha nya para sa akin. Pero, pinilit nya akong isama. Sa tingin ko, nagsilabasan na ang mga litid ko
