A Kiss of Marriage

Chapter 6

Maaga akong gumising dahil ngayon daw ang uwi ng mga magulang ni Camden, kaya pagka tapos kong ma ligo ay nag ayos na ako at nag lagay ng make up sa mukha ko. Bumaba na ako galing sa kwarto namin at dumiretso sa may ding room para tignan kung naka ayos na ang mga pagkain dahil anumang oras ay darating na ang mga magulang ni Camden.

Isa rin sa mga bilin ni head mistress na kailangang ma gustuhan kami ng mga magulang ng mga lalaking pipili sa amin para maging asawa. Because we were raised to be the perfect wives for them, obedient but never martyr. Alam namin ang rights namin at ang hindi.

“Ready na po ba ang mga pagkain?” naka ngiting tanong ko sa mga maids na nag a ayos ng mga pagkain.

“Opo, ready na po ma’am,” naka ngiting sambit nila sa akin. Ngumiti ako at dumiretso nalang sa may sofa para roon mag hintay ng pag dating ng mga magulang ni Camden. Hindi naman ako ma tagal nag hintay dahil dumating na ang mga hini hintay. Tumayo ako nang ma ayos at nginitian ko ang mga ma gulang ni Camden.

“Good morning mom, dad” naka ngiting sambit ko sakanial. Tumingin naman sa akin ang mommy ni Camden.

“Are you Camden’s wife, hija?” naka ngiting tanong niya sa akin.

“Yes po ma,” naka ngiting sagot ko sakanya. Agad naman siyang tumango sa akin at ngumiti.

“You’re so pretty, bagay na bagay kayo ng anak ko,” naka ngiting sambit niya sa akin.

“Really po? Thank you so much,” naka ngiting sagot ko sakanya. Agaran naman niya akong niyakap kaya napa ngiti ako sakanya. It felt so wamr, the hug, the smiles, I love it all.

“Bakit ang bilis mo naman yatang maka hanap ng asawa kuya?” mataray na tanong ng kapatid ni Camden. Tumingin naman agada ko sa kapatid ni Camden na nasa gilid niya.

“Why? Ayaw mo ba na may asawa na ako?” tanong ni Camden sa kapatid niya.

“Well, pretty negotiable but I really like ate Ariella for you,” sagot niya kay Camden, agad akong ngumiwi sa sinabi niya.

“Excuse me little miss? You are disprespecting my presence right now,” seryosong sambit ko sakanya. Agad naman itong lumingon sa akin at sinamaan ako nang tingin.

“Ano naman ngayon? It’s my opinion, we all have our own kind of opinion,” mataray niyang sagot sa akin. Ngumisi naman ako sa sinabi niya.

“If your opinion isn’t being asked and you know to yourself that you are not dúmb enough to flaunt your pointless opinion, you can just keep it to yourself,” sagot ko sakanya. Agad naman niya akong inirapan dahil sa sinabi ko.

“Stop it, Arin,” saway ni Camden sa kapatid niya. Nginitian ko naman ang mga magulang nilang dalawa. Agad na ngumiti ang dalawa at inaya na kami sa dining room para mag breakfast.

“But kuya?” naka ngiwing pag iinarte ni Arin sa kuya niya.

“I said stop it,’ sambit ni Camden sakanya kaya tumahimik siya sap ag iinarte niya. Habang pa lakad ako pa punta sa tabi ni Camden ay akma akong babanggain ni Arin nang itulak ko nang mahina ang balikat niya.

“Ouch! You pushed me!” agad niyang sigaw nang ma dapa siya sa sahig.

“Ang kuya mo ang nasa likuran mo, bakit ako ang sinisisi mo?” naka ngiwing tanong ko sakanya.

“Dahil hindi ako itutulak ni kuya!” sigaw niya. Bumuntong hininga naman ako sakanya at tinignan ang parents niya na nahihiya sa inaakto niya.

“Arin, can you just please behave for a moment? You are embarrassing us,” seryosong sambit ni mama sakanya.

“Mommy? Hindi ako ang may kasalanan!” sagot niya sa mommy niya.

“Arin stop it, hindi kana bata para pag sabihan nang pa ulit ulit. Tama ang ate mo, you’ve been disrespectful earlier, but I never saw his hand touch any part of your body when you fell,” sambit ni papa sakanya.

“Kina kampihan niyo siya over me na anak niyo?” naka ngiwing tanong ni Arin sakanila. Napa buntong hininga ako dahil hindi ko naman alam na sag anito a abot ang breakfast na ‘to.

“Can you just please stop being a child, Arin? You are hopeless, hindi ka na masaway,” pagod na sambit ni Camden sakanya.

“Lahat nalang kayo ako ang sinisisi,” sambit niya sa pamilya niya. Sino ba dapat siishin dito, ako? Eh wala nga akong gina gawa. Kung gusto niya pala si Ariella para sa kuya niya, sunduin niya ang ex girlfriend niya sa ibang bansa at siya na ang mag uwi rito para sa kuya niya.

Nagsi upuan na kaming lahat at nag simula nang kumain.

“What is your profession, hija?” naka ngiting tanong ni papa sa akin.

“I am a doctor pa,” naka ngiting sagot ko sakanya.

“Really?” naka ngiting tanong niya sa akin. Tumango naman ako sakanya.

“But I never tried to work in a hospital, I just really got the degree,” naka ngising sagot ko sakanya.

“You know what? When I was in the US, I am also a doctor ha, may usap usapan na may isang student daw who turned down the Harvard just to study here in the Philippines,” sambit niya sa akn. Agad akong napa tingin sakanya sa sinabi niya.

“What’s the name of the student, pa?” naka ngiting tanong ko sakanya.

“I think it’s Caroline,” naka ngiting sambit niya sa akin kaya ngumisi ako.

“If you are pertaining to Caroline Raya Winsley, I am her pa,” naka ngiting sagot ko sakanya. Agad naman siyang gulat na napa tingin sa akin, kahit si Camden na abala sap ag kain ay napa tingin sa akin.

“Oh wow! What a small world hija, I’ve been dying to see you and now here you are, you are my daughter in law,” naka ngiting sambit niya sa akin. Agad akong ngumiti sakanya.

“I didn’t know that my name is that famous,” naka ngiting sagot ko sakanya.

“Ma tunog ang pangalan mo kahit sa ibang bansa hija, lots of doctors have been wanting to see you and get you as their apprentice,” naka ngiting sambit niya sa akin. Agad naman akong ngumiti sakanya.

“Too bad, I don’t have any plans on working in the medical field,” naka ngiting sagot ko sakanya.

“Why? I mean you have an outstanding record,” singit ni Camden sa akin.

“I don’t see the spark on me, I don’t see myself treating people, working on the medical field,” naka ngiting sagot ko sakanya. Kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko.

“Then why did you chose to study medicine hija? Kung wala ka palang balak na mag trabaho?” nag tatakhang tanong ni mama sa akin.

“It is to fulfill my late mother’s dream for me, palagi po kasi niyang sinasabi na kapag lumaki ako ay itataguyod niya ang pag aaral ko para maging doctor ako, kaya tumatak sa akin na gustong gusto niya akong makitang naka suot ng putting gown, pero hindi na niya ako inabutan, kaya hindi ko na talaga mahanap ang drive para mag trabaho sa propesyon na pinili niya para sa akin,” naka ngiting sagot ko sakanila.

“That’s so sad, hija,” malungkot na sambit ni mama sa akin.

“I couldn’t find the drive to work on the medical frield dahil si mama lang ang naalala ko kapag nasa hospital ako,” naka ngiting sagot ko sakanila habang kumu kuha ako nang pagkain.

“Ano ang kinamatay ng mommy mo hija, if you don’t mind me asking,” naka ngiting sambit ni papa sa akin.

“Both my parents died when fire broke into our house, I didn’t get the chance to save them since I was just a child back then, walang magagawa ang mga maliliit at payat kong braso para iligtas kahit isa man lang sakanila,” naka ngiting sagot ko sakanila.

“I feel sad for you,” sambit ni mama sa akin.

“It’s fine ma, nandyan naman po kayo,” naka ngiting sagot ko sakanya. Agad naman siyang ngumiti sa sinabi ko at tumango,.

“You are right, you are now my daughter in law, aalagaan ka namin Caroline, you are now part of our family,” naka ngiting sambit niya sa akin. Ngumiti naman ao sa sinabi niya.

“Thank you ma,” naka ngiting sambit ko sakanya.

“Anyway mom, when are you coming back to the US?” tanong ni Camden sakanyang mga magulang. Agad naman akong napa ngiwi sa naging tanong niya. Seryoso ba siya? Kaka uwi lang ng parents niya tapos ta tanungin niya nang ganon. Nasaan ang utak nitong lalaking ‘to?

“Kaka uwi lang namin Cam, pinapa alis mo na kami agad?” naka ngiwing tanong ni mama sakanya.

“No mom, I am just asking,” sagot niya sakanyang mama.