หวานใจนายโซดา

หวานใจที่อยู่นอกหัวใจ

หวานใจ....

ตั้งแต่ฉันเด็กๆจนถึงตอนนี้ในสายตาของฉันไม่เคยมองผู้ชายคนไหนแล้วมีความสุขเท่ากับผู้ชายคนนี้เลย พี่โซดา ผู้ชายที่สูง หล่อ ขาว เก่งสุดๆดูดีทุกตรงยกเว้น เขาไม่เคยมองฉันเลย เขามีแฟนมาตั้งเท่าไหร่ส่วนหัวใจของฉันก็ยังไม่ไปไหน ยังยืนหยัดและมั่นคงกับผู้ชายคนนี้ตลอดมา ไม่ใช่ว่าฉันไม่สวย ไม่มีใครจีบนะ แต่เพราะว่าฉันไม่อยากเสียเวลากับใครทั้งนั้นถ้าไม่ใช่เขา และวันนี้หลังจากที่ฉันกับจากมหาวิทยาลัย คุณแม่ก็มาชวนฉันว่าให้ไปงานวันเกิดคุณหญิงป้ากัน นั่นก็คือคุณหญิงพรพิมล คุณหญิงแม่ของพี่โซดา

คุณแม่.. หวานใจลูกไปอาบน้ำแต่งตัวนะคะลูก แม่จะพาไปงานวันเกิดคุณหญิงป้ากัน

หวานใจ.. คุณแม่ขา รอหนูแป๊บนะคะ หนูขอไปแต่งตัวแป๊บนะคะคุณแม่ขา

คุณแม่..จ้า แม่ให้นมพิมพ์เตรียมชุดให้เราแล้วนะ

หวานใจ..รักคุณแม่เท่าจักรวาลเลยค่ะ

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง หวานใจก็แต่งตัวเสร็จสาวน้อยหน้าหวานอยู่ในชุดผ้าชีฟองสีชมพูอ่อนช่วงบนเป็นเกาะอกคล้ายๆดอกไม้ ตรงเอวคอด ตรงกระโปรงบานออกนิดหน่อย ทำให้คนเป็นแม่ยิ้มด้วยความพอใจ เพราะลูกสาวของเธอคนนี้ ใครก็ชมว่าน่ารักมาก หน้าหวานยิ่มสวยแถมยังเป็นดาวคณะแพทย์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังอีกต่างหาก

คุณแม่..สวยเกินจากที่แม่คิดไว้ไปอีกนะคะลูก

หวานใจ..ปฎิเสธไม่ไหวค่ะคุณแม่ หลักฐานมันฟ้องอ่ะเนอะ

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ขึ้นรถตู้ที่คนขับรถ ขับมารอรับตรงกน้าบ้าน หวานใจเรียนอยู่คณะแพทย์ปีสุดท้ายแล้ว ตอนนี้เธอมีอายุ23ปี ที่เธออยากเป็นแพทย์เพราะเธออยากรักษาคน ตอนเด็กๆเธอสนิทกับคุณพ่อมากชอบตามท่านไปทำงานตลอด คุณพ่อของหวานใจเป็นแพทย์และเป็นแพทย์ผู้ดูแลครอบครับครัวของคุณหญิงพรพิมล วันนึงขณะที่เธอไปออกกำลังกายกับคุณพ่อที่บึงใกล้บ้าน โดยวันไหนว่างคุณพ่อของเธอจะพาเธอไปวิ่งรอบบึงเป็นประจำ จนตอนนั้นเธออยู่ม.1เธอก็ไปวิ่งกับคุณพ่อของเธอตามปกติ จนจะครบ1รอบเหมือนทุกวันคุณพ่อของเธอก็หยุดวิ่ง เอามือกดตรงหน้าอกอล้วก็พ่อเธอว่าพ่อหายใจไม่ออก หลังจากนั้นคุณพ่อก็ล้มลง หวานใจตะโกนให้คนช่วยด้วยความตกใจ พลเมืองดีช่วยกันเรียกรถพยาบาลแต่เนื่องจากวันนั้นเป็นวันหยุด รถค่อยข้างติดจากการที่มหาวิทยาลัยใกล้บึงที่เธอไปวิ่งกับคุณพ่อมีงานรับปริญญา กว่ารถพยาบาลจะมารับกว่าคุณพ่อจะถึงมือหมอมันก็สายเกินไป อาหมอที่เป็นรุ่นน้องของคุณพ่อและเป็นหมอเฉพาะทางโรคหัวใจบอกว่าคุณพ่อเป็นหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน และคุณพ่อก็จากเธอไป หลังเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้หวานใจมุ่งมั่นที่จะเป็นแพทย์เพราะเธอคิดว่าเธอจะดูแลคนที่เธอรักรวมถึงคนไข้ให้ดีที่สุด หลังจากที่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยรถก็มาถึงบ้านคฤหาสน์หลังใหญ่ของผู้ชายที่อยู่ในใจเธอตลอดมา

หวานใจเดินลงรถตามหลังคุณแม่ของเธอและเดินตรงไปตรงที่เจ้าของงานวันเกิดถ่ายรูปกับแขกที่มาร่วมงาน

คุณหญิง.. ตายจริงน้ำตาลกับหนูหวานใจมาแล้ว มามา มาถ่ายรูปกันก่อนจ้า

หวานใจ..ขอให้คุณหญิงป้ามีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ

คุณหญิง..ว่าที่คุณหมอต้องมาดูแลป้านะลูก

หวานใจ..แน่นอนค่ะ

คุณหญิง..ตาโซดาลูก มามา มาถ่ายรูปกับน้าน้ำตาลกับน้องก่อนลูก

ผู้ชายที่ฉันเห็นแค่แผ่นหลังก็ใจสั่น หันกับมาสบตากับฉันด้วยแววตาเฉยชาแต่ก็เดิน้ข้าใาหาฉันกับแม่

โซดา..สวัสดีครับน้าน้ำตาล สบายดีนะครับ

คุณแม่..สบายดีจ้า โซดาหล่ะสบายดีไหม

โซดา..สบายดีครับ

เขาทักทายคุณแม่ของฉันแต่ไม่พูดกับฉันซักคำ

หวานใจ..พี่โซดาสวัสดีค่ะ

โซดา..อืม

คุณหญิง..โซดาพาน้องไปหาอะไรทานก่อนเถอะลูก

โซดา..ครับ

หวานใจยิ้มด้วยความพอใจพร้อมหันไปบอกคุณหญิงป้ากับคุณแม่ว่าเดี๋ยวหนูมานะคะ

โซดาเดินออกไปทัานทีไม่รอเธอเลยจนเธอต้องวิ่งตามไปดึงมือเขาไว้

หวานใจ..พี่โซดารอด้วยค่ะ

โซดาเดินต่อเหมือนไม่ได้ยิน หวานใจวิ่งตามแล้วดึงมือของชายหนุ่มไว้

หวานใจ..จะรีบไปไหนคะ?

โซดา..ฉันรีบเดี๋ยวต้องไปหาพริ้งพลอย เธอหาอะไรกินต่อเลยนะ ฉันไปหละ

หวานใจ..พี่โซดาคะเอ่อ พี่โซดากับคุณพลอยเป็นอะไรกันคะ

โซดา..ไม่เกี่ยวกับเธอ ฉันไปหล่ะ