"Göğün altında birçok yere dağıldık. Birimiz kendinden kaçarken, diğerimiz kendine varma çabasındaydı. Nihayetinde hepimizin vardığı yer aynıydı.
Sabahını zor ettiğim bir gecenin sonunda, artık nihayetine yaklaşmış Kasım ayının yağmaya gebe göğünün altında, muhteviyatına her zaman hayran olduğum bu koruda, dar patikayı yan yana adımladığım bu güzellik; benim varmak istediğim mi yoksa kaçmak istediğim yer mi kestiremiyorum.
Yürürken daralan yolda, ara sıra omuzlarımız birbirine değiyor. Köşkten henüz çok uzaklaşmadık fakat henüz konuşmaya da başlamadık. Yüzü de anlam veremediğim hoş bir ifade var. Sanki aklındakileri söylemek için çabalıyor ama bir türlü cesaret edemiyor. Arada muzip bir gülümseme takılıyor dudaklarına, kaçamak bakışlarını yakalıyorum. Sonra dalıp gidiyor bir yerlere. Dön
