Lara sabah uyandığında ilk hissettiği şey huzur değil, boşluktu.
Kuzey’in yatağı soğuktu.
Emir’in öpücüğü hâlâ teninde.
Ve içindeki ses... susmak bilmiyordu.
Kahvesini içerken Rana içeri girdi.
Yüzü solgundu.
Elleri titriyordu.
“Konuşmamız gerek…”
---
Rana’nın Gözyaşları
Lara'nın kardeşi bu kadar suskunken…
Bir şey olmuştu.
“Leyla beni kaçırdı. Emir’e karşı kullanmak için.”
“Beni sattılar, Lara…”
Lara bir an dondu.
Rana'nın bileğinde sigara yanığı izleri vardı.
Ve dudaklarında çatlaklar.
Gözyaşları sessiz akıyordu.
“Bu iş artık sadece para değil. Bu işte acı var. Ve ben daha fazlasını kaldıramam.”
---
Kuzey ve Emir Karşı Karşıya
Aynı saatlerde…
Kuzey ve Emir, Lara’nın eski çalıştığı kafede buluştular.
Sözler değil, bakışlar konuştu.
Emir:
“Sen sadece geçici bir lim
