Kuzey, silahı Lara’ya uzatırken gözleri sabit kaldı.
“Bu senin kararın, Lara.
Onun kanı senin ellerine yakışacak mı?”
Lara, silahı aldı.
Emir yerde diz çöküyordu.
Yüzünde iğrenç bir tebessüm.
“Tetiği çekersen… ablanı sonsuza dek kaybedersin.”
Lara, silahı alnına dayadı.
“Zaten çoktan kaybettim. Şimdi sadece seni silmek kaldı.”
Parmağı tetiğe bastı…
Ama bir klik sesiyle silah patlamadı.
Emir gülümsedi.
“Kuzey seni hâlâ koruyor. İçinde bir şey kırılmasın diye.”
Lara döndü, Kuzey’e baktı.
“Beni koruma. Bana güven!”
---
Rana’nın Sessizliği Bozuluyor
Rana, köşede hâlâ sessizce ağlıyordu.
Lara yanına gitti.
Diz çöktü.
“Ne oldu sana? Neden bizi terk ettin? Neden bir kelime bile etmedin?”
Rana başını kaldırdı.
Gözleri ölü gibiydi.
“Çünkü ben kendi isteğimle kalmadım.
Ben...
