แกร็ก!
ท่ามกลางความเงียบปกคลุมเสียงบานประตูถูกเปิดเข้ามาอย่างไร้มารยาทด้วยฝีมือของใครบางคน เรียกสติเสือที่กำลังยืนอัดควันเข้าปอดจ้องมองผ้าปูที่นอนเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกาม และคราบเหงื่ออยู่นั้นให้ชักสีหน้าไม่สบอารมณ์หันไปมอง
"ทำไรวะ"
"ก่อนจะเข้าห้องคนอื่นที่บ้านมึงไม่สอนเรื่องมารยาทเหรอ" เขาผ่อนสีหน้าลงไม่สนใจคำถามของเล้งกลับถามกลับเสียงเรียบ แล้วเดินไปจิ้มบุหรี่ดับลงในถ้วยในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว
"โถ่ไอ้เวร..ทีหลังมึงก็ล็อกประตูไว้ดิ กูจะได้มีมารยาท" คนถูกจิกกัดเอ่ยหน้าตาย ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านสักเท่าไหร่
"เข้ามาหากูมีอะไร"
"กูเข้ามาหามึงนี่ต้องมีอะไรด้วย เข้ามาเฉยๆไม่ได้?" ไม่ว่าเปล่าเล้งยังถือวิสาสะเดินเข้ามา ก่อนจะชะงักไปเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นคาบอะไรบางอย่างบนที่นอน "..นั่นคาบอะไร"
ใบหน้าคมคายหันกลับมามองเจ้าของห้องอย่างแปลกใจ คงไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกนะ
"......" คำถามถั
