Celestine
Hindi ako umiimik habang nagmamaneho siya papasok kami ng magarang village ni hindi ko napansin kung ano ang pangalan ng village na ito dahil hanggang ngayon ay pinoproseso ko pa na magkasama kami ng Tatay ng mga anak ko at hindi ako makapaniwala na napapayag niya ako sa lahat ng gusto niya.
Nakakainis lang dahil mukhang nahulog na naman ako sa bitag niya. Siya na mismo ang umasikaso ng paglilipat kay Knixie sa isang pribadong ospital para lang sa may malalang sakit na gaya kay Knixie.
At siya din mismo ang nag-ayos ng mga bagahe namin nang pumasok kami sa bahay ko dahil lutang pa rin ako sa nangyayari ni hindi ko alam kung saan niya kami dinala.
Kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang excitement habang nakikita ang aming mga anak sa salamin nitong kotse sa loob ni hindi niya
