*****คำถามธรรมดาที่ฟังดูไม่มีอะไร แต่สำหรับถังหูลู่แล้ว มันกลับทำให้แผ่นหลังของเธอเย็นเฉียบ ราวกับมีลมหนาวพัดผ่านกลางฤดูร้อน
ความรู้สึกแปลกประหลาดประดังเข้ามาในอก ทั้งร้อนรุ่มและหนาวเหน็บปะปนกันไปจนยากจะอธิบาย ราวกับก้อนความรู้สึกที่ซุกซ่อนอยู่ในจิตใต้สำนึกกำลังถูกสะกิดให้ตื่นขึ้นมา
เธอพยายามควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติ ฝืนทำเป็นไม่สะทกสะท้าน แต่ปลายนิ้วที่กำแน่นอยู่ใต้โต๊ะกลับสั่นไหวเล็กน้อย คล้ายพยายามข่มอารมณ์บางอย่างเอาไว้ไม่ให้หลุดลอยออกมา
“ยัง...” เธอตอบเสียงเรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ “แต่พอนึก ๆ ดูแล้ว...ตอบว่าไม่แน่ใจน่าจะถูกกว่า...”
ถังหูลู่พยายามพูดให้เป็นกลาง ทว่าหัวใจกลับเต้นแรงขึ้นเมื่อภาพความหลังผุดขึ้นมา—หยวนหลง ผู้ชายที่เธอไม่เคยอยากให้เป็นของใคร แม้กระทั่งในความคิด
“เพราะมีช่วงหนึ่งที่ทำตัวเจ้าชู้...” เธอเสริมเบา ๆ พยายามรักษาโทนเสียงให้คงที่ แม้ว่าความรู้สึกที่ซุกซ่อนอยู่
