****“เฮียหยิง...กล่องกระดาษลังที่ใส่หนังสือของผมอยู่ที่เฮียรึเปล่า...” เสียงจากอีกฝั่งของประตูดังขึ้น เป็นเสียงทุ้มนุ่มที่คุ้นเคยที่แฝงความติดตลกตามแบบฉบับของผู้พูด
หยวนยิงที่กำลังพยายามจัดการตัวเองให้ดูเรียบร้อย ตะโกนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “อยู่...แปปนะ...” เขาหันกลับมามองถังหูลู่ที่กำลังลุกขึ้นยืนอย่างลนลาน ผมยุ่งเหยิง ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เธอพยายามจะปรับเสื้อผ้าให้เข้าที่ด้วยมือสั่น ๆ
“หลบในนี้ก่อนนะ...” หยวนยิงเอ่ยพลางดึงประตูห้องน้ำเปิดออก เขาชี้มือเข้าไปข้างในพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยน
“คะ...ค่ะ...” ถังหูลู่ตอบรับด้วยเสียงสั่น พยักหน้ารับเบา ๆ เธอก้าวเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนที่หยวนยิงจะหัวเราะอย่างอารมณ์ดี สายตาคมคู่นั้นมองใบหน้าของเธอที่ยังมีคราบของเขาเปื้อนอยู่ เขาเอื้อมมือมาลูบหัวเธอเบา ๆ ราวกับปลอบโยนลูกแมวที่กำลังหวาดกลัว ก่อนจะปิดประตูห้องน้ำลงอย
