****“อ่ะ...ใครเป็นคนพับผ้าปูที่นอนให้เราล่ะเนี่ย...?” เธอพึมพำเบา ๆ สีหน้าผสมระหว่างความแปลกใจและความประทับใจ
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของผ้าที่เพิ่งอบเสร็จลอยขึ้นมาแตะจมูก เธอจ้องมองผ้าปูที่นอนในตะกร้า สัมผัสได้ถึงความใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แฝงอยู่ในสิ่งนี้ ใครบางคนในบ้านอาจพยายามช่วยเหลือเธอโดยไม่ได้พูดอะไรเลย
หัวใจของเธอที่ยังคงเต็มไปด้วยความวุ่นวายและคำถามมากมายเริ่มรู้สึกอบอุ่นขึ้นเพียงเล็กน้อย แม้ความสัมพันธ์นี้จะเต็มไปด้วยความซับซ้อนและข้อห้าม แต่การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้กลับทำให้เธอรู้สึกว่าเธอไม่ได้อยู่ลำพังในเส้นทางที่ยากลำบากนี้
‘ใครกันนะ...เฮียหลงหรือเฮียหยิง?’ เธอยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหยิบตะกร้าผ้าแล้วเดินกลับไปยังห้องของตัวเอง พร้อมหัวใจที่ยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ยากจะบรรยาย
เวลา 06:30 น.
เช้าที่เงียบสงบในบ้านหลังใหญ่ถูกเติมเต็มด้วยแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดลอดผ่านผ้าม่านสีอ่อนใน
