*****หยวนยิงชะงักเล็กน้อย แต่ไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพราะเขารู้ว่าบางทีเธออาจแค่เหนื่อยหรือกำลังอารมณ์ไม่ดี เขาถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เห็นว่าเธอยังดูปกติดี ไม่ได้หวาดกลัวผู้คนอย่างที่เขาจินตนาการ ไว้
หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่องไปพูดถึงชายหนุ่มผมทองคนนั้นด้วยน้ำเสียงที่ติดจะเย้าหยอก “ผู้ชายคนนั้นน่ะ เดือนคณะรุ่นเดียวกับหนูเลยนะ หึหึ...ที่เขามองหนูแบบนั้นก็เพราะว่าเขาเห็นว่าหนูสวย ควรภูมิใจเอาไว้นะรู้ไหม?”
คำพูดนั้นทำให้ถังหูลู่เงยหน้าขึ้นมามองเขา ริมฝีปากบางเม้มแน่นเพื่อซ่อนรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่เธอแสร้งปั้นให้เป็นเพียงการขานรับ “ค่ะ...”
“แต่หนูรู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ...ที่เดือนคณะคนนั้นมองหนูแปลก ๆ ...เฮียไปคุยอะไรกับเขาเอาไว้รึเปล่าเนี่ย...” ถังหูลู่พูดพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย
แม้เธอจะดูเหมือนไร้เดียงสาในบางมุม แต่ลึกลงไปเธอไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกง่าย ๆ สายตาของชายหนุ่มผมทองและคำพูดของหยวนยิงท
