NATAKOT AKO NANG bigla siyang mahimatay, natuliro ako at parang nabingi. Pasigaw kong tinatawag ang pangalan niya pero maging sarili kong boses di ko marinig. May mga estudyanteng sumaklolo sa ‘min pero bigla ko na siyang binuhat para dalhin sa school clinic – naiwan pa ang mga gamit namin.
Maayos naman daw si Chelsa sabi nung nurse. Normal naman ang vital signs niya. Pero tulog pa rin siya. Hawak ko ngayon ang kamay niya habang nakahiga siya rito sa kama ng clinic. Nasa kamay niya pa rin ang naiwang bakas ng paruparo. Nagtataka pa rin ako – ba’t parang naging abo? Nasa amin na ang mga gamit namin, may estudyanteng nagmagandang loob na ihatid ang mga gamit. Wala namang kulang sa mga gamit ko. Hinanap ko ang cellphone ni Chelsa para sana tawagan ang parents niya, pero sabi ng naghatid n
