Bigla kong nahawakan ang aking dibdib dahil sa malakas na sigaw ng lalaki. Teka ano ba ‘yon mga sinabi ko rito? Bakit nagiging bastos na yata ako ngayon. Agad tuloy akong napayuko para humingi ng sorry sa lalaking kaharap ko.
“Kuya Kent—”
“Binabalaan kita, Ceje! Hindi kita kapatid, hindi ko gugustuhin na maging kapatid ang isang katulad mo, iyan ang itatak mo sa utak mo!” Nanlilisik ang mga mata ng lalaki habang nakatingin sa akin. Mas lalo tuloy akong napahiya. Tama naman ito! Ayaa nitong maging kapatid ang isang basurang katulad ko.
Si tiya Minda nga ay ayaw sa akin. Mas lalo na si Kent. Baka nga isuka lamang ako bilang kapatid niya. Masakit din pala na inaayawan.
“Pasensiya na po talaga, Mr Kent,” muling paghingi ko ng tawad. Wala akong narinig na salita sa lalaki. Ngunit dali-d
