Simula

1628 Words
I woke up in a dark room. Walang kahit na anong liwanag akong nakikita. Tumatagaktak na rin ang pawis ko sa buong katawan dahil sa init. I couldn't even move my hands. Damn! Where am I?! I looked at the door when I heard a few steps outside. "M-may tao b-ba diyan?" nanghihina kong tanong ng hindi pa nabubuksan ang pintuan. "P-please.. o-open the d-door!" Ilang sandali pa ay tsaka lang ito bumukas kaya't ang liwanag galing sa labas ng silid ay pumasok dito sa loob. Hindi ko maanigan ng maayos ang taong nasa bukana parin ng pintuan pero nasisigurado akong lalaki siya dahil sa tangkad at maskuladong pangangatawan nito. "W-who are you?! I-ikaw ba ang may g-gawa nito s-sa'kin?" naiiyak ako sa takot na baka saktan niya ako. He didn't answer. "P-please d-don't hurt me... I-I want to go home," lumandas ang luha sa kabilang mata ko dahil patagilid akong nakahiga sa matigas na higaan. "Boss, tumatawag ulit siya." I heard a man's voice from outside the room. At sa tingin ko ay ang lalaki ang kinausap niya. Nataranta ako ng muling sumarado ang pintuan. Ni-hindi man lang niya ako kinausap at kung bakit niya ako dinala dito. Lalo akong umiyak sa iba't ibang emosyon na aking nararamdaman ngayon. Takot, pangamba, gutom at pagkauhaw. Uhaw na uhaw na ako.. D-dad, please help me.. I fell asleep tired of crying. Someone woke me up. "Hija," Kumurap-kurap ako at ina-adjust ko pa ang mga mata ko dahil sa liwanag. Finally, at may ilaw na rin ang nakabukas. Isang matandang babae ang nasa harapan ko ang nakatitig sa akin. Siguro nasa around 60+ na siya dahil sa puting-puti na nitong buhok at medyo kulubot na balat. "Kumain kana at alam kong kagabi kapa nagugutom," marahan nitong sambit at inalayan akong bumangon paupo. Hindi na nakatali ang mga kamay sa likod ko pero napapangiwi ako dahil sa pagkirot sa sakit ng kabilang braso ko. Buong gabi kasi akong nakatagilid sa paghiga. I was unable to speak immediately due to the drying of my throat. Mukhang napansin ng matanda iyon kaya naman mabilis niyang inabot ang isang basong tubig sa akin. Isang lagok lang yata iyon sa akin at ubos na agad. "Pasensya kana at pati sa pag inom ay hindi kita nabigyan.. mahigpit kasing binilin ni Elio na wag kang dalhin ng pagkain o kahit na tubig man lang," bakas sa mukha niya ang labis na awa. "W-where am I?" iyon kaagad ang naitanong ko. Mabilis siyang umiwas ng tingin sa akin at kinuha ang isang tray sa maliit na mesa. Tila iniiwasan niya ang tanong ko. "Kumain ka muna, hija.. siguradong gutom na gutom kana," mabilis akong natakam sa pagkaing inilapag niya sa kama. Hindi muna ako magtatanong. Kakain muna ako para mamaya ay may lakas na akong tanungin ulit siya at makatakas dito. Nang akmang lalabas siya ay bigla naman akong napahinto sa pagsubo at natataranta na baka iwan niya ulit ako ng mag isa dito. I don't want to here. "Where are you going po?" huminto siya at hinarap muli ako. "Pasensya kana pero kailangan ko nang bumalik sa kusina dahil may ginagawa pa ako. Hinatiran lang kita ng pagkain kahit labag sa utos ng alaga ko," she said. Alaga? Iyon ba ang may pakana sa pagdukot sa akin? Siya ba 'yung lalaki kagabi? "Pero hindi naman siguro niya malalaman kung tutulungan niyo po akong makaalis dito, right?" malakas ang pakiramdam ko na mabait si manang at may awa sa kalagayan ko. Maliit siyang napangiti. "Hindi pwede." Nawala ang pag asa ko ng mabilis niya akong iwan at muling sinarado ang pintuan. Tumayo ako upang habulin siya ngunit nakalock na ang pintuan. Kinalampag ko ito at nagsusumigaw. "Please, help me! Don't do this to me.. I'm begging!" muli nanaman akong umiyak. Ilang minuto akong nagsusumigaw ngunit sa ginagawa ko ay mas lalo lamang akong napapagod. Bumalik ako sa higaan at nanatiling nakatitig sa pintuan. Umaasang may muling magbukas ng pinto. "You shouldn't have given her food!" "Hijo, nakakaawa siya at kung nakita mo lang siya kanina kung gaano siya kauhaw at kagutom ay talagang maaawa ka–" "I don't care! Kahit mamatay siya sa gutom, wala akong pakialam! She deserved it.. they deserved it! " Dalawang tao ang sunud-sunod na nagpapalitan ng bawat salita. One was the old lady who delivered my food and the other seemed to have a lot of hate for me. Galit na galit siya dahil sa pagbibigay ng pagkain sa akin ni manang. What have I done to him? Kinabahan ako ng magbukas ang pintuan. Our eyes met. Galit at nanlilisik ang kaniya. Kung wala lang siguro kami sa ganitong sitwasyon ay sigurado akong maglalaway ako sa kagwapuhan niya but now? Tanging kaba at takot ang umiiral sa akin. Mabibigat ang hakbang niyang lumapit sa kinaroroonan ko at marahas ako nitong hinatak sa braso patayo. "N-nasasaktan ako," My eyes were in tears. Umigting ang panga niya. "You will pay for their sins!" puno ng poot at galit nitong sambit. I was confused and couldn't understand him. Anong sinasabi niya? I tried to get his hand off my arm but he just tightened it. "L-let me go," Tinignan ko ang matanda ngunit wala na siya doon at sarado na ang pintuan. "Putangina nila!" sigaw ng lalaki at saka niya ako itinulak pahiga na ikinangiwi ko dahil sa matigas na higaan na wala man lang kahit na anong malambot na sapin ang nakalagay dito. Hindi pa nga ako nakakabalik sa wisyo ng mabilis niya akong dinaganan. Ang mga platong nasa tabi ko ay nabasag dahil sa pagtabig nito. "W-what are you d-doing?" nanlalaki ang mga mata kong tanong ng marahas niyang pinunit ang suot kong damit. Para siyang mabangis na hayop sa itsura niya. Nakakatakot. Nanlaban ako pero hindi pa rin sapat ang lakas ko sa lakas niya. "They're testing my patience!" He violently kissed me on the neck. Ang mga kamay ko ay itinaas niya sa aking uluhan. Ang mga binti ko ay inipit niya sa kaniyang mga binti upang mas lalo akong mahirapan gumalaw. "They don't know what I can do!" Bumaba ang halik niya mula sa aking leeg patungo sa litaw kong dibdib na may suot pa rin na bra. Bawat pagdaan niya ng halik ay puno ito ng panggigigil at galit. Nakakasakit. Wala na akong lakas para lumaban. Ang tanging nagawa ko na lang ay ang umiyak ng tahimik. Binababoy niya ang katawan ko. Wala siyang puso't kaluluwa! Demonyo siya. Sinunod niyang sinira ang suot kong sweat pants. Sandali siyang huminto at mariin akong tinitigan sa mukha. Madilim ang mukha nito na animo'y makakamatay ito. "I will never forget their sins.. Kaya magalit ka rin sa kanila dahil naging pamilya mo sila at ngayon ay ikaw ang sasalo sa lahat ng kahayupang ginawa nila." What is he saying? He's going crazy! Matalim ko siyang tinignan. "You are crazy!" Tila demonyo siyang humalakhak habang nagtatagis ang bagang nito. "I am." Mas lalong bumaba ang mga halik niya at ngayon ay nasa harapan na siya ng pribadong pag aari ko. No! He can't get me here. "P-please s-stop i-it," walang lakas kong sambit sa paulit ulit na pagmamakaawa. He didn't seem to hear anything at walang pagdadalawang isip niyang sinunggaban ang pagkababae ko. Umatras ang pwetan ko ngunit mabilis lang din niya akong pinigilan. Ramdam ko ang basang basa niyang bibig sa bukana ko habang minomolestiya niya ito gamit ang matulis at eksperto nitong dila. Nanginginig ako sa takot at pandidiri pero may parte sa aking katawan ang ayaw magpapigil sa ginagawa niya. Mariin kong itinikom ang labi ko dahil takot akong gumawa ng ingay na mas lalong ikadadarang niya. Sinuldut-suldot niya ito sa kaniyang dila. Pati na rin ang mga daliri nito ay nakipaglaro na rin sa hiyas ko. Masakit ang ginawa niyang pagpasok pagkatapos. "Damn! You're so tight.." Suminghap ako sa mainit nitong hininga na humampas sa hiyas ko at muli na naman niya itong pinanggigilan. Hindi ako tanga at lalong hindi na ako inosente pagdating sa ganitong bagay. Nararamdaman ko na ang pag iipon ng kung anong likido sa aking puson. "Let it out," Sa ginawa niyang paglabas pasok ng kaniyang mga daliri ay doon agarang lumabas ang mainit na likido. f**k! This is bullsh*t! Nakuha kong labasan. "Sweet.." Pinamulaan ako ng mukha at agad na umiwas ng tingin sa kaniya. Sinimot niya ang katas ko. Ang buong akala ko ay doon na iyon matatapos ngunit mas lalo lang akong nahintakutan ng tumayo siya at naghubad ng mga saplot maging sa pang ibaba. Umiling ako at nanghihinang umatras. "He's angry and you have to get him in," nakangising wika niya habang himas-himas ang malaki, mataba, at m-maugat na pagkalalaki. N-no.. I don't think he fits me. Hinila niya ang mga paa ko at muli akong dinaganan. Tinutulak ko siya upang hindi siya magtagumpay sa kung ano mang binabalak niya. "A-ayoko.. ayoko!" muling lumandas ang masaganang luha sa aking mga mata ngunit wala man lang akong makikitaang emosyon sa kaniyang mga mata kundi isang pagnanasa lang nito. Sapilitan niyang pinaghiwalay ang mga hita ko at saka siya pumwesto sa aking gitna. Umaatras ako ng pilit niyang itinutusok ang pagkalalaki niya. Hindi pwede.. Ayokong mawala ang pagkabirhen ko sa ganitong sitwasyon. Hindi pwedeng basta na lang mapunta sa walang puso at baliw na katulad ng nasa harapan ko ang pinagkakaingatan ko. Si Sean ang gusto kong pag alayan nito, hindi sa demonyong nasa harapan ko! Napasigaw ako at tila napunit ang buong kalamnan ko ng pwersahan niya itong ipinasok ng walang halong pag iingat. "f**k it!" malutong nitong mura. Nanginginig ang mga tuhod ko. Patuloy siyang gumalaw sa ibabaw ko habang pisil ang bewang ko. Pakiramdam ko ay namanhid na ang buong katawan ko sa ginagawa niya. I can't forgive him!

Great novels start here

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD