เช้าวันต่อมา
น้ำฟ้า
ฉันที่ตอนนี้อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วเพื่อเตรียมตัวเดินทางไปโรงเรียนโดยมีคุณพ่อสุดหล่อของฉันอย่างคุณพ่อเมฆาไปส่งฉันเหมือนทุกวัน แต่ตอนเย็นวันนี้พี่คินจะเป็นคนอาสาไปรับฉันเองที่โรงเรียน โดยพี่คินได้ขออนุญาตคุณพ่อของฉันเรียบร้อยแล้ว ไม่รู้อะไรดลใจให้คุณพ่อเปิดทางให้พี่คินได้ซะขนาดนี้ ไม่ใช่คุณพ่อใจอ่อนให้พี่คินแล้วหรอกนะ
แล้วตั้งแต่วันนั้นที่ฉันมีโอกาสได้เจอและรู้จักกับพี่คิน เราสองคนก็มีไลน์หากันบ้าง โทรหากันบ้างเวลาที่เราว่างตรงกัน หรือบางทีก็มีมาเจอกันที่บ้านหลังเลิกเรียนก็มี แต่วันนี้แหละที่พี่คินจะไปรับฉันที่โรงเรียนเพื่อกลับบ้าน
"น้ำฟ้า วันนี้พี่เขาไปรับหนูหลังเลิกเรียนแล้วก็รีบพากันกลับบ้านนะ อย่าพากันไปเถลไถลที่ไหนเข้าใจไหม" เมฆาเอ่ยเสียงเข้มเพราะความหวงลูกสาว ถึงเขาจะอนุญาตให้ไปรับได้ แต่เขาก็ไม่ได้อยากให้ลูกอยู่นอกสายตาตัวเองนัก สำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ย่อมต้อ
