Billionaire's Mysterious Savior (Completed)

BMS 1

Kakabalik lang ni Kevin sa Batangas upang pirmahan ang tambak na papeles na naghihintay sa kanya.

Papasok na siya sa loob ng hotel at bawat makasalubong na empleyado ay yumuyuko upang magbigay galang.

He just continue walking without giving them any respond. Why would he? His the boss after all. They need to respect him or else goodbye Villaflor Hotel.

Nakasunod sa kanya ang kanilang general manager. Nagsasalita ito habang patuloy silang papasok sa elevator na magdadala sa kanila sa kanyang opisina na nasa 30th floor.

Ibinulsa niya ang isang kamay habang hinihintay niyang makarating sa lapag kung nasaan ang kanyang opisina.

Huminto ang elevator sa 10th floor kung saan lumabas ang kasabayan nila sa loob ng elevator.

Bago pa man magsara muli ang pintuan ay mabilis niyang naharang ang isang paa. May nahagip kasi ang mga mata niya. Tinignan siya ni Mr.Tuazon na nagtataka.

Hindi niya ito pinansin at tuluyang lumabas.

Tinahak niya ang isang maiksing pasilyo at lumiko sa may kanan. Napahinto siya ng makita ang isang di katangkaran na babae. If his not mistaken, the woman is wearing the uniform of their Executive Housekeeper.

Ramdam niya ang presensya ni Mr.Tuazon na nasa kanyang likuran. Itinaas niya kasi ang isang kamay upang pahintuin ito.

"Who she is?" mahina niyang tanong rito upang di sila marinig.

"The new Executive Housekeeper, Ms.Ada Adamma Musa," mabilis nitong tugon.

Napatango na lang siya.

Dalawang room ang nakapagitan sa kinaroroonan nila at sa kinaroroonan ng mga ito. Pero sapat para marinig ang pinag-uusapan ng mga ito.

"Sir, we really sorry for what happened. Let me handle her," sabi ni Ms.musa.

Bigla ay natigilan si Kevin pagkarinig sa boses nito.

"No! She must be fired right away! She's a b***h! w***e!" galit na sabi ng isang may-edad na lalaki. Hindi niya masyado makita ang mukha nito.

Narinig nila ang malakas na hagulhol ng isa sa mga housekeeper ng hotel.

"Maawa na po kayo mam, nagsasabi po ako ng totoo. Binalak niya po ako gahasain." Lumuhod ang empleyado niya sa harapan ng dalawang tao.

Naramdaman niya ang paghakbang ni Mr.tuazon sa kanyang likuran pero pinigilan niya ito.

Nakita niyang inalalayan ni Ms.Musa at pinatayo ang kanilang house keeper.

Napansin niya ang kulay ng balat nito. Hindi ito kaputian, kungbaga morena yun ang dating nito sa kanya.

Kulot din ang buhok nito na nakapusod kaya kitang-kita ang batok nito na tila kaysarap halikan.

Mabilis niyang sinaway ang sarili sa naiisip.

"Sir, I will ask you again for the last time," panimula nito. "Did you try to rape her?" bakas ang diin sa boses nito.

"What? Now, you are accusing me? Don't you know who I am? If I'll tell to the reporter what kind of employees you are allowing here. For sure, this hotel and all the Villaflor Hotel will be damage!" galit na sigaw ng lalaki.

"Sir, I think we need to back up her," bulong ni Mr.Tuazon sa likod niya.

"No, let her." Matiim niyang itinutok ang mga mata sa kinaroroonan ng tatlong tao.

Ang palapag na 'yun ay isa sa mga Vip rooms. Sigurado siya na mayayaman lamang ang makakayang magcheck-in sa ganung kamahal na kwarto.

Pilit niya minumukhaan kung sino ang may-edad na lalaki. Medyo nakagilid kasi ito sa kanilang kinaroroonan.

"If your accusation is right. To end this discussion, let me check our cctv. If she really seduce you, sir. Then we will fired her and I will resign, too." Natigilan siya sa sinabi ni Ms.Musa. Bakas ang kaseryosohan sa boses nito.

"Wa-wait, what do you mean cctv? You put cctv in my room? That is against the law! I will sue this hotel, I want to talk to Mr.Villaflor!" Tila nataranta bigla ang kausap ng mga ito.

"No problem sir, you can talk to the owner once I'm done checking the cctv. And for your information sir, you can sue us if it is in your room but if it is in our employees uniform...." Umiiling-iling pa si Ms.Musa. "You can't do anything, it's part of their uniform. So, let me check first then we settle the issue." Akmang hahakbang na palayo si Ms.Musa ng pigilan ito ni...Mr.Takamura?

Nakilala niya ito dahil nga gumalaw si Ms.Musa palayo rito.

Napakunot noo rin siya sa sinagot ni Ms.Musa about sa cctv na sinasabi nito.

"Fine! No need to do that. I'm forgiving her and I won't say anything against this hotel. J-just forget about it," sabi ni Mr.takamura na ikinataas ng kilay niya.

Why the sudden change of mind?

"Oh, that's was a great decision Sir. You know our goal is to give the best to our customer, with all love. "Tinapik pa ni Ms.Musa ang balikat ni Mr.Takamura. "Villaflor Hotel will never be on top if we can't satisfied our customers? Enjoy your staying Sir, just give us a call if you need anything. Go inside and feel the comfort of our bed and just a little reminder, Sir. If ever you want to play always bring a toy." Pati siya ay napasinghap sa sinabi nito.

Tumalikod na si Kevin upang bumalik sa elevator.

Nang makarating sa kanyang palapag ay sumalubong ang kanyang secretarya.

"Good afternoon, Sir Kevin." Tinanguan niya lang ito at diretso sa kanyang opisina. Nakasunod naman ang kanyang secretary at si Mr.Tuazon.

Umupo siya sa kanyang swivel chair at isinandal ang likod. "I want the new Executive Housekeeper in my office now!" maawtoridad niyang utos sa dalawang taong nasa kanyang harapan.

Nakita niyang nagtinginan pa sa isat-isa na tila hindi alam kung sino ang gagawa.

"Do it Mr.Tuazon, we talk again after I finish to her." Bumaling siya sa kanyang secretary. "Is this all the papers I need to sign? Prepare everything, I won't stay long here. Now, get lost!"

Sabay pang tumalikod ang dalawa at lumabas.

Hindi niya masyadong nakita ang mukha ng bago nilang empleyado. Halos isang buwan na rin pala itong nagtratrabaho dito.

Nawala rin kasi siya ng halos isang buwan dahil may binubuksan siyang hotel sa may Taiwan. Kaya nanatili muna siya ng ilang araw doon. Pag-uwi naman niya ay inasikaso niya ang problema ng pinsan niyang si Andrew. Iniwanan kasi ito ni Sandra na ipinagtataka niya.

Pero ngayon ay maayos na ang dalawa at 'yun ay dahil sa kanya. Siya lang naman ang nakatuklas ng isang napakalaking bagay tungkol sa dalawa.

Kasal na si Anthony na kapatid niya at susunod na si Andrew na pinsan niya. Siya na lang ang hindi. Well, bata pa siya at hindi naman siya nagmamadali. Maybe those two idiot's just lucky to find their own happiness.

Pagkalabas ng dalawa ay muli niyang naalala ang boses ng bagong Executive nila. Hindi niya alam pero parang narinig na niya ito.

Napahilot na lang siya sa kanyang sentido ng biglang sumakit ito. He never get a proper rest. Sa daming nakaatang na obligasyon sa kanya. Maayos naman niyang nagagawa ang lahat ng responsibilidad. Ayaw niya kasi may gumugulo sa isip niya. He loved having a peace of mind, before. Pero matapos ang pagtatangka sa buhay niya na nangyari sa kanya a year ago. Hindi na siya pinatahimik ng isang boses.

Katok mula sa pintuan ang nagpabalik kay Kevin sa realidad.

"Come in."

Bumukas ang pintuan at pumasok ang kanyang secretary.

"Sir, Ms.Musa is here," sabi nito.

Napakunot noo naman siya.

Whose Ms.Musa?

"The Executive Housekeeper, sir," tila naunawaan ng secretary niya ang pagkunot ng noo niya.

Napapikit na lang siya ng maalala ang tungkol rito.

"Let her in." Itinulak niya ang swivel chair patalikod. Nakaharap na siya ngayon sa may salaming dingding kung saan kitang-kita ang napakalawak na karagatan.

Narinig niya ang pagsara ng pintuan.

"Good afternoon, Sir," bakas ang kasiyahan sa boses ng taong bumati sa kanya.

Her voice really familiar. Naipilig niya ang ulo, why do he needs to be stressed like this in just a f*cking voice.

"Do you need anything, sir? Because I still have work to do," sabi muli nito.

Tumaas ang kilay niya sa sinabi nito. Did she know who he is? His the boss! And like he is wasting her time.

Dahan-dahan niya iniharap ang kanyang swivel chair. At sa pagharap niya ay ang pagtama ng mga mata nila.

Kita niya ang pagkagulat sa mukha nito na tila nakakita ng multo. Umawang pa ang bibig nito. Nalipat tuloy ang tingin niya sa mapulang labi nito.

Nang maramdaman niya ang pagkislot ng kanyang buddy down there ay mabilis niyang binawi ang tingin rito.

"Close your mouth," bulyaw niya rito.

Hindi na niya ito nilingon at itinuon ang mga mata sa mga papeles na kailangan niyang pirmahan.

"Introduce yourself," sabi niya rito ng di pa rin ito tinitignan.

Narinig niya tumikhim ito. "Can I sit first?" Dahil sa sinabi nito ay napaangat siya ng tingin at muli na naman nagtagpo ang kanilang mga mata.

Bakit tila kay sarap titigan ang mga mata nito. Maiitim ito na kung tumingin ay tila kang nilulusaw.

"Sir, can I sit?" Bigla niya naiwas ang tingin rito.

"Help yourself." Muli niyang pinagtuunan ng pansin ang mga papeles sa kanyang harapan.

Naramdaman niyang naupo na ito.

"Now, talk," sabi niya ulit.

"I'm Ada Adamma Musa, 27years old. I graduated of the course, Hotel and restaurant management with flying colors," proud na proud nitong sabi. "I worked at boracay before as a Restaurant Manager at Sapinna Hotel."

"Why did you resign?" di niya napigilang tanong.

"I resigned because my parents need me to stay here with them. And my friend told me about your hotel hiring staff. I applied and luckily given a chance to work here," mahaba nitong pahayag.

"Your voice is familiar," wala sa sariling naisatinig niya.

"Po-po?"

Nag-angat siya ng tingin at tinignan ito. Nakita niyang nanlalaki ang mga mata nitong nakatingin sa kanya.

"Nothing," sabi niya. Tumayo siya at humarap muli sa dingding na salamin.

"Get out!" sabi niya sa medyo malakas na boses.

"What?" sagot nito.

"I said get out!" ulit niya.

"Is that all you want to know? Di sana kinuha mo na lang 'yung resume ko!" mahina nitong sabi pero rinig niya naman.

Nagpanting ang tenga niya sa sinabi nito. No one dare to answer him back. She is the first!

Mabilis siyang bumalik sa mesa at malakas na ibinagsak ang dalawang palad sa lamesa. Habang matalim ang mga matang itinutok sa babae.

"Do you know who I am? No one has the right to answer back at me! Specially my employees!" naggagalaiti niyang bulyaw rito.

Pero imbes na matakot ay ngumisi pa ito ng nakakaloko at sinalubong ang kanyang mga tingin. Pinag-ekis pa ang mga braso sa harap ng dibdib nito habang nanatiling nakaupo.

Napadako tuloy ang kanyang mga mata sa dibdib nito na pinagpala. Napalunok tuloy siya.

"Eyes up, sir." Tila naman siya napahiya dahil sa sinabi nito kaya mabilis niyang ibinalik ang tingin sa mukha nito. Nandun pa rin ang pagkakangisi nito na tila mas nagbigay dito ng mas nakakaakit na awra.

"Fyi sir, I did not answer you back I'm just trying to explain my part. Kasi naman marami pa akong trabaho,ta-"

"Are you complaining?" Putol niya sa sasabihin pa nito. "Did you forget that I'm the boss? I'm the one who is paying you, so, if I said stay here, then stay!" taas kilay niyang sabi rito.

Mukhang naman nakakaunawa na ito dahil yumuko na at tumango-tango.

Huminga siya ng malalim. "Now, get out!"

Tumayo ito at walang sabi-sabing tinalikuran siya pero napamura siya ng naglakad ito na parang nang-aakit na pinakendeng-kendeng pa ang bilugan na pwetan.

"Nice view, isn't? Nice meeting you sir Kevin."

"F*ck!" malakas na mura niya kasabay ng paghampas niya sa kawawang mesa.

Nahuli nitong nakatingin siya sa pwetan nito. But who can't resist those big round booty!

Pero ang mas kinaiinisan niya ay bakit parang inaakit siya nito.

He most hated those aggressive women not like his brother Anthony but that was before. That motherfucker is already inlove with Clara.

He believe in love, no doubt that. Pero hinding-hindi siya papayag na magpapikot. Kaya maingat siya sa pagkuha sa babaeng magbibigay aliw sa kanyang junior.

His not a playboy but not a Saint too. His in the middle. Kung walang ganun, pwes siya pa lang ang una. Pero parang pwede siya ihalintulad sa maginoo pero medyo bastos. Basta!

His a gentleman with a little bit playboy, period!