เฌอรีนเดินกลับมานั่ง "เฌอพี่เอเดนว่าไงอบิเกลถามเป็นห่วง"
"ตึงเครียดมาก"
พี่เจเจวิ่งมาใกล้ๆ เฌอรีนกับอบิเกล "พี่เจใจเย็นๆ หน่อย เฌอรีนตะโกนเตือนพี่ชาย" เจเจหันมามองนิดหนึ่ง
"พี่เจไม่ยอมแน่เกล" พี่วิคเตอร์ชูตสามคะแนนไม่หยุด ฝั่งตรงข้ามแย่งบอลฟาวล์ผลักหน้าอกพี่วิคเตอร์ กรรมการรีบเข้ามาขวาง เฌอรีนนั่งไม่ติดหันไปทางพี่มาเบล
"เอางี้เฌอเดี๋ยวแข่งเสร็จเฌอไปประกบพี่ๆ รีบพากลับบ้านเลยนะ" มาเบลรีบพูดเริ่มเป็นห่วงสถานการณ์เริ่มตึงเครียด
"ได้ค่ะพี่เบล"
"วิคเตอร์ๆ วิคเตอร์ๆ" เสียงเชียร์เขาไม่หยุด
พี่วิคเตอร์วิ่งมาใกล้ๆ เธอ "พี่วิคเตอร์ใจเย็นๆ หน่อย" เขาหันมามองพยักหน้าให้เฌอรีน
"ในเกมไม่มีอะไรหรอกเฌอตอนแข่งเสร็จน่ากลัวแล้วพี่ว่า" เหมือนที่พี่เบลพูดนั่นแหละ ที่ต้องห่วงเพราะพี่เอเดนเจ็บตัวพี่เจไม่ยอมแน่
"พี่เจเจเวลาโกรธห้ามลำบากมากเลย เกล อย่าไปไหนนะอยู่ช่วยฉันก่อนนะ พี่เบลอยู่เป็นเพื่อนเฌอหน่อยน
