"อยู่เป็นเพื่อนพี่เบลก่อน พี่เบลได้ช่วยพี่เอเดนทำงานด้วยค่ะ"
"เอางั้นก็ได้"
"เอเดนฉันบอกว่าอันนี่พิมพ์ผิดไง" มาเบลเสียงเข้มใส่
"ครับๆ แก้อยู่ครับเบล"
"ทะเลาะกันอยู่นั้น" เลโอส่ายหัว.. "++"
"โอ๊ยเมื่อยกลับกันไหม? .. ฉันง่วงแล้วด้วย" เอเดนบ่น
"ก็รอมึงอยู่นี่ไง..เอเดน"
"ครับท่านวิคเตอร์ครับ"
"กูกลับนะ" วิคเตอร์หันไปบอกเพื่อน..
"เชิญครับ" เอเดนตอบเขากวนๆ
"พี่เบลค่ะเฌอเดินไปส่งที่รถ"
"ไม่เป็นไรเฌอเดี๋ยวพี่ไปส่งมาเบลเอง" เอเดนบอกน้อง
"เบลอุตส่าห์ช่วยงานพี่ตั้งเยอะ.. "
"ดีๆ เอเดนรู้จักบุญคุณกันบ้าง"
"งั้นฉันไปละ" วิคเตอร์พาเฌอรีนกลับ
"เออๆ เดี๋ยวกูกับเลโอปิดบ้านเอง"
"ไปเฌอพี่ไปส่งที่รถ เฌอง่วงรึเปล่าขับรถไหวแน่นะ"
"ไหวค่ะ รถน่าจะไม่ติดแล้วตอนนี้ แป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้วค่ะ"
"โอเค ถึงแล้วทักหาพี่ด้วย" เขายื่นหน้าไปจุ๊บ แก้มคนตัวเล็ก เฌอรีนยิ้มหวานให้เขา "^^"
เช้าวันต่อมา
สี่หนุ่ม
