เช้าวันต่อมา....
ตอนนี้ฉันตื่นนอนขึ้นมาด้วยความห่อเหี่ยวในใจ ฉันอยากคุยกับพี่เดมิสตอนนี้จัง แต่ไม่รู้ว่าพี่เขาเดินทางถึงฝรั่งเศสหรือยัง มันใช้เวลาเดินทางนานเป็น 10 ชั่วโมง ตอนนี้คงใกล้ถึงแล้ว แต่ที่นั่นมันคงดึกแล้วล่ะ เพราะเวลาที่นั่นช้ากว่าที่ประเทศไทย 6 ชั่วโมง ตอนนี้ 7.00 น.ที่นั่นคงเป็นเวลาตี 1 งั้นฉันค่อยไลน์หาเขาตอน 5 โมงเย็นก็ได้ ที่นั่นคงเที่ยงพอดี ไม่รู้ตอนนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ
วันนี้ฉันต้องไปย้ายของบางส่วนมาไว้ที่นี่ แต่ฉันยังเอาหอไว้อยู่แบบนั้นแหละเผื่อบางวันเลิกดึกขี้เกียจขับรถ ฉันว่าฉันโทรไปหายัยตุ๊ดกับขนมผิงก่อนดีกว่า จะได้ให้มันมาช่วยขนของ
ตืด... ตืด... ตืด... โทรหายัยตุ๊ดก่อนค่อยโทรหาขนมผิงทีหลัง
"ฮัลโหลชะนี โทรมาไรแต่เช้าย่ะตุ๊ดง่วง"
"เออน่า แกรอฉันแปปนึง เดี๋ยวโทรหาขนมผิงประชุมสายก่อนจะได้พูดทีเดียว"
"เออๆ"
ตืด... ตืด... ตืด...โทรหาขนมผิง
"ว่าไงนิชา"
"เ
