“Oh, Diego, ang init ng dila mo,” mahinang usal ko at lalo ko pang ibinuká ang mga hitá ko dahil sa nararamdaman kong kiliti.
Tila, para na naman akong nasa alapaap. At natutuwa ako dahil hindi ko na kailangan akitin si Diego upang gawin ang bagay na ito dahil siya na mismo ang kusang nag–uutos sa akin na bumukaka.
At talagang nabingwit na nang pukingking ko ang patintin niya. Parang baliktad yata?
“f**k, ang sarap talagang sisirin ang pùke mo, Doralie,” anas niya, sabay fínger sa butás ko. At kinagát–kagát niya ang maní ko.
“Oh, shít!” anas ko. “Dahan–dahan lang pagkagát mo riyan, Diego dahil baka maalis ang mani ko’y mababawasan ang ganda ng pukikay ko,” pagpapaalala ko sa kanya.
Saglit siyang tumigil at tumingin sa akin. Hinalikan ko naman siya dahil para siyang inosenteng bast
