บ้านของวายุ…
“อะไรนะ! นี่นายไม่ได้โกหกใช่ไหมเพทาย!” เสียงร้องตกใจของมัดหมี่ดังขึ้นเมื่อได้ยินเรื่องราวบางอย่างจากปากเพทายดวงวิญญาณเจ้าที่ที่เธอนับถือเสมือนญาติคนหนึ่งของสามีตัวเอง “ฉันจะเป็นลม” ร่างบางทิ้งตัวลงพิงพนักโซฟาเมื่อใบหน้าหล่อเหลาของเพทายนั้นพยักขึ้นลงน้อย ๆ แทนคำตอบ
“แล้วตอนนี้มะนาวก็น่าจะรู้แล้วว่าหลานไม่ใช่คน หลานไม่รู้จะทำยังไงต่อเลยมาขอคำปรึกษาจากท่านปู่กับท่านย่าครับ” ดวงวิญญาณอายุน้อยเอ่ยบอกดวงวิญญาณอาวุโสกว่าก่อนจะหันมาสบตากับมัดหมี่ผู้เป็นเพื่อนรักของมะนาว หรือคนที่เขาเรียกว่าท่านย่านั่นเอง
“เลิกเรียกฉันว่าย่าสักที นายอายุมากกว่าฉันตั้งพันปีเลยนะ” มัดหมี่ตวัดสายตาไม่พอใจใส่เจ้าที่หนุ่มก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเมื่อนึกถึงใบหน้าของเพื่อนรักที่กำลังมีชะตากรรมไม่ต่างจากตน เธอรู้ว่ามะนาวกลัวผีมากแค่ไหน ถ้าอยู่ ๆ รู้ว่าต้องแต่งงานกับผีไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น “แล้วตอนนี้ย
